Biz aynı yerde bekliyoruz

​Bir rehavetti yaşadığımız… Gündem dünyanın sonuna, kaynakların giderek azaldığına, küresel krizlerle boğuşan insanlığa dair haberlerle dolup taşarken, teknolojik gelişmeler gaz bulutlarını dağıtan mentol etkisi yaşatıyordu.

Bir rehavetti yaşadığımız…

Gündem dünyanın sonuna, kaynakların giderek azaldığına, küresel krizlerle boğuşan insanlığa dair haberlerle dolup taşarken, teknolojik gelişmeler gaz bulutlarını dağıtan mentol etkisi yaşatıyordu.

Su savaşları, kaynak kıtlığı gibi gerilimleri tartışan bilirkişiler canlı yayın biter bitmez Instagram’dan “şöyle güzeliz, böyle güzeliz” fotoğrafları paylaşınca felaketler inandırıcılığını kaybediyordu.

Sanal âleme yaşadığı hayatın manzaralarını “atanlar”, iş gerçekleri konuşmak gerektiğinde yeterince dürüst olabiliyor muydu; şüpheli…

Sosyal medyaya bakınca eğlenceyle ciddiyetin, komediyle trajedinin birbirine ne denli karıştığını anlamak zor değildi.

Yanılsamalar, yanılgılar, yanıltıcalar diyarında yoruma açıktı her şey… yorumlanabilir olan her şey için birbirine hiç benzemeyen yorumlarla doluyordu tt’ler.

Yönetimlerin, üst düzey yöneticilerin, dünya otoritesi sayılan kocaman başkanların bile ciddiye almadığı bir sondan söz edip duruyordu. Komplo teorileri birbirini kovalarken, teori mi gerçek mi kavgasında bir yan yöre arıyorduk kendimize.

Mizahı, alayı ve ironiyi bol keseden atıyormuş gibi dursa da takkeyi önüne koyup düşünenler, aklının erebildiği gerçeklerden yana çıkıyordu, bunda haklıydı da…

Evet bir şeyleri konumlandırmada biz daha zor durumdaydık. Ama Batı’yla ortak ve çözülmesi zor görünen bir sorunumuz vardı ki sosyal medya gündeminin bütün gündemlerden daha üstün tutulması ve dikkate değer görülmesiydi.

İş bu noktada son derece karışıyordu.

Çoğunluğun ilgisini çeken haberlerin tepe noktaya taşınması (tt olması) her şeyi bir anda değiştiriyordu.

İnsanlığı ilgilendiren önemli ve gerçek haberler, küme dışı kalıyordu.

Devamı: https://www.yenisoz.com.tr/yazarlar/biz-ayni-yerde-bekliyoruz-4628/