Hz. Peygamber’in “Dünyâda kalacağın kadar dünyâ için, âhirette kalacağın kadar da âhiret için çalış! Allahü teâlâya, muhtaç olduğun kadar itâat et! Ateşe dayanacağın kadar günah işle!” sözü ortada iken biz tam tersini yaptık. Âhirette kalacağımız kadar dünyâya, dünyâda kalacağımız kadar -hattâ o kadar bile değil- âhirete mesâî ayırdık. Var oluşumuzu ve yaşamamızı tamâmen Allah’a borçlu olduğumuz hâlde O’nun emir ve yasaklarını kaale almadık. Oysa o emir ve yasaklar da bizim saâdetimiz içindi, kulak ardı ettik. Dünyânın aldatıcı sesine kapılarak âhireti, dolayısıyla ateşin dehşetini de unuttuk ve günahlara kapı araladık. İnsanlığın iç ve dış sıkıntılarının sebebi bu.
Dünyâ deyince birçokları üzerinde yaşadığımız şu dönen küreyi anlar. Oysa bu küreye dünyâ denilmesi mecâzendir. Bize âhireti unutturan birçok hâdise burada gerçekleştiği için ona dünyâ denildi. Dünyâ, Allah’ı unutturan şeydir. Allah’ı unutturan şey alçak ve âdî bir şeydir. Bizi yüceliklerden çukurlara çektiği için denîdir, dünyâdır burası. Dünyânın Allah’ı ve âhireti unutturamadığı kahramanlar için burası dünyâ değil cennet nimetlerinin tarlasıdır. Bu dönen küre, üzerindeki fânî nimetlerin tutkusuyla Allah’ı, âhireti unutan cehennem yolcuları için dünyâdır. Paçalardan alçaklara çeken bir vakum…
Devamı: https://www.yeniakit.com.tr/yazarlar/ahmet-talib-celen/dunya-dedikleri-bir-golgeliktir-39947.html
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.