Edebî eseri ortaya koyan zihin, birçok kaynaktan beslenerek bunu estetik bir süzgeçten geçirerek, tematize ederek, olaylar, karakterler ve mekânlar arasında birbiriyle çeşitli bağlar kurarak ortaya koyar. Edebî eserlerin bu zenginliği, onun çok katmanlı yapısının bir gereği olarak ortaya çıkmaktadır. Bu bakımdan bir roman sadece bir roman değildir. Bir şiir sadece edebî bir türe hapsedilecek düşünceler ve duygulanım alanları sunmaz, bir hikâye belirli bir konu ekseninde sınırlandırılmış anı geçirme unsuru değildir. Edebî eserin çeşitli açılardan incelenebilir olması, o çok katmanlı yapısının katman katman ayrılıp irdelenmesiyle çözümlenebilir. Bu çözümlemenin yapılabilmesi için kimi zaman analitik, kimi zaman fenomenoloji, kimi zaman disiplinlerarası bir yaklaşımı, kimi zaman da metinlerarasılık bağlamında irdelemeyi mümkün kılmaktadır.
Edebî eserler genellikle imgesel olana vurgular taşır. Bu imgesel olana vurgu zihinlerde çok farklı açımlamaları beraberinde getirerek bir renk cümbüşünü ortaya çıkartır. Her zihinde okunan metinlerin gerek rengi gerekse de anlamı farklı olabilmektedir. Bu da edebî eserlerin zengin bir dil ile kurgulanmasından kaynaklanmaktadır. Çeviri eserlerde de durum böyledir. Farklı dillerden çevrilen eserlerin aynı tad ve dokuyu okurlara sunması, birebir yaşatabilmesi, o hissi uyandırması ve zihinde canlandırması da yine dilin zenginliği ile mümkündür.
Edebiyatta mekân unsuru çok çeşitli boyutlarda ele alınabilir. Mekân başlı başına bir olgu iken bunun edebiyat çatısı içerisinde ele alınıp irdelenmesi var/mekân ile yok/mekân arasındaki kıyası ortaya koyması, gerçek-kurgu arasında bir irdelemeyi de beraberinde getirir. Mekân, gerçek/hakiki anlamda insanlığın varlığını bulduğu, kendini gerçekleştiği, içerisine doğduğu ve anlamın künhüne vâkıf olduğu bir olgudur. İnsan mekândan muaf olamadı şuana kadar. İnsan, her daim bir mekân içerisinde varlığını sürdürme zorunluluğu içerisindedir. Bu zorunluluk onu çeşitli açılardan mekânı sorgulamaya itmiştir. Bu sorgular neticesinde de anlatacağı bütün unsurlar ve düşünceleri de mekân eksenli bir anlatımla yapmak zorunda kaldı. Edebî eserler de bu mekânsal zorunluluğu kendi içerisinde kurarak olay ve kahramanları bu zorunluluğa yaslayarak aktarmıştır.
Devamı: https://www.kitaphaber.com.tr/edebi-eserlerde-cografya-olgusu-k5520.html
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.