Edebifikir Kitap Notları: Güray Süngü

***

Bir şeyi inceden anladım. Yaşamak başka bir şeydi, yol almak başka bir şeydi. Bir yere varmak için yola çıktıysan, varana kadar yaşamıyordun. Öyle zannediyordun. Yaşamıyor gibi yaşıyordun, sanki yaşam varınca başlayacak gibi yapıyordun. Bunu sezdim, bunu hissettim, bunu anladım o güdük tır parkının kenarındaki restoranın kirli camından dışarıdaki tırlara bakarken. (Az Kalan Gölge)

Neden bana kalbini gösteriyorsun, orada bir şey yok ki, orası et, üstü kemik, üstü et, üstü deri, üstü çul çaputtan kıyafet demedim elbet.

Öğrendiydim yeminle, gençken daha, bir insan kalbini gösteriyorsa orada durmalı, eğilmeliydi.

Çünkü kalp çarpardı.

Her anlamda. (Sayıklar Bir Dilde)

Dünya bir tarlaydı, ekip biçecektik, sonra da gidecektik. Ekmedim, dikmedim ama toprağı çok eşeledim. Kuruydu toprak. Bırakmışlar, çünkü kavgaya dalmışlar. (Az Kalan Gölge)

– Hiçbir şey olmadı, hiçbir şey olmadı.

Serdar tarafından yazılmamış intihar mektubundan… (Hiçbir Şey Anlatmayan Hikâyelerin İkincisi)

İnsana bildiği kadarı yeter. Bildiği kadarını her şey sandığı için. (Pencereden)

Oysa belki de seni gitmek istediğin yere götürecek olan, başka birini gidemediği yere götürmendir. (İbrahim’in Kaybettiğini Bulmasıdır)

Yakup’u çağırmayan toparlak dünya beni mi çağıracaktı, elbet çağırmayacaktı. Zaten çağırmadı. (Sayıklar Bir Dilde)

Gitmeyecek olanlar, gidemeyecek olanlar bahsederdi gitmekten. Gidecek olanlar konuşmazlardı, yalnızca giderlerdi. (Kış Bahçesi)

Sevginin var olmadığı yerde tahammül daha da zor. Bana tahammül edebilir misiniz?

Ben size edebilirim.

Başka çarem olmadığı için edebilirim yanlış anlaşılmasın, tahammül edilebilir olduğunuzu göstermez bu. (Kış Bahçesi)

Sen bir çiçeksin, sen bir çiçek olduğun için kimse seni alkışlamayacak ama sen bir çiçek olduğun için bir çiçek olmanın sana yeteceğini bilmelisin. Çiçek olmak güzel bir şey. Güzel bir şeyin takdire ihtiyacı yoktur, güzellikten ötesi yoktur çünkü. Seninle konuşacağım. Çünkü seninle konuşmamışlar. (Az Kalan Gölge)

Sonunda bir fotoğrafçının yanına çırak olarak girince, önce hayatın kapı eşiğinde duruyorum gibi geldi bana. Karanlık odası olan bir işti ya, karanlık bir işti gözümde. Ama karanlığın ötesi gömgöktü, depdenizdi, apağaçtı çünkü karanlıkta beliriyordu fotoğrafı çekilen neyse o. (Az Kalan Gölge)

Annem dilsizdi. Çok güzel şarkı söylerdi. (Vicdan Sızlar)

İki taşın arasına çöküp kalmıştım.

Çimene bakmıştım

Çimenin biraz yeşili gözlerime bulaşınca gözlerim yanılmıştı.

Devamı: https://www.edebifikir.com/kitap/edebifikir-kitap-notlari-guray-sungu.html