"Sizi rahatsız etmeye geldim" diye başlar Yalnızlık Sözleri'ne Ali Şeriati. Rahatsız olmak, aslında dünyada geçici bir konuk olduğunu idrak etmiş bir ruhun kendini dışavurumudur, Şeriati'nin külliyatında. İşte tam da burada Yalnızlık Sözleri kendini gösterir. Kendi içinde dünyaya ve insana söylenmiş itiraflar olarak.
Nedir Yalnızlık Sözleri? Hakikate ram olmuş bir ruhun, dur durak bilmeksizin kendini sorgulamasıdır, kâh şark kapısında kah garp ellerinde. Güneşin doğduğu yerden dünyaya gelmiştir Şeriati, sonra güneşin battığı diyarlara gitmiştir. Bu yüzden Yalnızlık Sözleri bütün bir insanın hikâyesidir.
Yollara düşülür ansızın, mihmandarımız Şeriati, "Hubut" denilir, konuşur uzak zamanların dilinden hilkatin dört atlısı, "İnsanın Dört Zindanı". Sonra "Kevir"de çığlık çığlığa kalınır. Çünkü Şeriati, çoğu zaman Hazreti Ali demektir ve hiç çıkmamıştır Ali'nin kuyusundan. Denilebilir ki Yalnızlık Sözleri, Hazreti Ali'nin kuyusundan yeryüzüne atılmış keskin ve münzevi çığlıklar silsilesidir. İşte evinin kapısının önünde durup içeriye gitmeyi unutmuştur aile reisi Şeriati. Babasının merhametinde gözyaşlarına boğulmuştur evlat Şeriati, Mezinan Köyü'nde. Tahran'da bir yoksul kapısıdır muallim Şeriati. Hafız'ın Divan'ında, "Uzak bağlarda öten esir bir kuştur, kış vaktinde" veya Savak'tan amansız bir kaçıştır Şeriati. Yani çoklukla ve çoğu zaman hüzündür Şeriati, yolunu bulmamış.
Devamı: https://www.kitaphaber.com.tr/ali-seriatinin-yalnizlik-sozleri-k5663.html
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.