Yazar Fehmi Koru'nun babası vefat etti. Merhuma rahmet, geride kalanlara baş sağlığı diliyoruz. İşte Fehmi Koru'nun babasının ardından kaleme aldığı yazı:
Yaprakların dökülme mevsimi güz, benim için de en yakınlarımı kaybettiğim mevsim oldu. 13 yıl önce bir eylül günü (9 Eylül 2000) annemi kaybetmiştim, birkaç gün önce de (16 Eylül 2013), annemsiz geçirdiği her günü “Beni neden yalnız bıraktı?” sorusuna cevap aramakla geçirmiş olan babamı...
Tek tesellim, hayatının son demleri hastanenin yoğun bakım odasında geçmiş olan babamın cenazesinin, tam da kendisinin isteyeceği türden güzelliklere vesile olmasıdır: Uzun aralarla birbirlerini görebilen dostları, dostlarımız, son görevlerini yerine getirmek üzere yanımızda yer aldılar; namazını en yakınlarından biri kıldırdı, iyi tanıyanlar dualarla kendisini gönderdiler...
Kelimenin tam anlamıyla ‘esnaf’ denilecek biri değildi babam... İzmir’in en işlek ticaret merkezlerinden biri sayılan Kemeraltı Caddesi’nde amcamla ortak, sonra Basmane’de Fuar’ın tam karşısında kendisine ait bir dükkânı oldu. Bayağı işlek dükkânlar... Sanki hep tanıdık kişilere hizmet vermek üzere o dükkânı açmış görüntüsü vermesi neydi peki? Tanıdıklar, Fuar için gelen ve ikinci gelişinden itibaren ‘tanıdık’ listesine girenler...
Dükkânın bir köşesinde duran sandalyelerin boş kaldığını hiç hatırlamam...
Cenaze törenine gelen bazı eski dostlar, “Sizin dükkânda müşterilere az mı kolonya doldurdum” deme ihtiyacı hissettiler...
Yazının devamı için: http://haber.stargazete.com/yazar/babami-da-ugurladik/yazi-791199
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.