Adına küresel denen kriz zenginlerin, sahip olduğundan fazlasını tüketenlerin, dünya kaynaklarını ve halklarını sömürenlerin krizidir. Har vurup harman savuranların, hayatı, insanları, tabiatı sermaye gibi görenlerin yediği halttır. Batmakta olan ekonomiler onların ve küreselleşme topuna ayağını sokarak üstüne çamur bulaştıranların ekonomileridir. Temeli haksız, hukuksuz, insafsız kurulmuş bir sermaye düzenidir çatırdayan...
Bugün zenginlerin kıyılarına vuran dalgalar, yoksulları pek o kadar ırgalamıyor. Dünya borsalarındaki iniş çıkışlar, döviz piyasalarındaki ani hareketler, ardı ardına iflasa doğru yürüyen dev küresel markalar kavruk coğrafyalarda kimseyi telaşa düşürmüyor. Bugün yiyeceği ekmeğin derdine düşen milyonlarca dünyalı zaten kaybedecek pek bir şeyi olmadığını biliyor. Onların hayatında uzun zamandır pek bir şey değişmiyor, kriz olmuş ya da olmamış, pek bir şey farketmiyor. Küresel ekonomik manzarada kötüye doğru bir gidiş gerçekten varsa, bunun kimin hayatını değiştireceği ortada. Bugüne kadar dünyanın bir yarısını yoksulluğa mahkum etmek pahasına palazlanan, sömüren, sömürdükçe semiren, bir çekirge sürüsü gibi gezegenimizi talan eden toplumlardır bugün "kaybetme" gerçeğine toslayanlar. Onlar için yeni bir dünya kuruluyor şimdi ve o yeni dünyada belli ki üç kuruşa beş köfte alamayacaklar. Panik bunun paniğidir, korku bu korkudur. Bu korkuyu, bu ürpertiyi küresel ve yerel medya marifetiyle dünyaya da ihraç ediyorlar. İstiyorlar ki, sadece yedikleri haltlarda değil, ürettikleri hukuksuz zenginliklerde de payı olmayan dünya yoksulları da onlar için ağlasın, inlesin.
Böyledir şımarık zengin çocukları, yaptıklarıyla herkesi canından bezdirirler, düşüp dizlerini kanattıklarında da bütün mahallenin canı yansın isterler. Canı zaten sürekli yananlar için sivrisinek ısırığıdır oysa dizdeki o azgınlık yarası.
Diyeceğim o ki yoksullar için hayat güvenlidir efendiler, hep alacaklı yaşar onlar!
12.01.2012 Yeni Şafak
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.