Çoğu birey, oynadığı oyunun yerel (ulusal) ve küresel bağlantılarını kuramıyor; hatta yerel yöneticiler bile bunun farkında değil; sadece küresel oyuncular farkında.
Oyuna ivme katan motivasyon kazanç (= kâr, çıkar), zengin olma = hâkim olma tutkusu… Bunun için din, kültür vb. her türlü değerler pervasızca kullanılıyor. Yine bunun için yerel yöneticilere (= liderlere) “avantalar ve belli taahhütler” veriliyor; ahali popüler kültürle (!) uyutuluyor, uyuşturuluyor; bunun için her türlü araç-gereç = medya (edebiyat, sanat/film, radyo-tv, internet vs.) seferber ediliyor.
Küresel güç merkezlerinin dini para. Para, bu güç merkezlerinin elindeki en güçlü silah. Para, aynı zamanda tüketim aracı. Para ile her türlü ihtiyaç (yiyecek-içecek ve silâh vb.) alınabiliyor. Para, her türlü ticaretin aracı. Para ile oynama, faiz ve borsa yoluyla gerçekleşiyor. Paranın açmayacağı kapının olamayacağı düşünülüyor. Para ile adamlar tutuluyor, adamlar vuruluyor.
…
Siyer okurken, o günkü küresel oyunculara (Bizans’a ve Persler’e) bir bakayım dedim. Küresel bu iki büyük ve rakip oyuncu karşısında, İslâm’ın küresel bir güç hâline nasıl geldiğinin, tarihî ipek yolu üzerinden izini sürmek istedim. Ebû Hâşim’in îlâf’ını, ipek yolu ticareti üzerinden okumayı denedim. İpek yolunun üç hattı var:
1) Kuzeyden = Buhara ve Karadeniz üzerinden 2) Yemen-Arabistan üzerinden (= ortadan) 3) Güneyden = Kızıldeniz üzerinden.
Arabistan’ı zengin kılan bu orta yolun güvenliği = îlaf idi. Kureyş, bu zenginlikle hacılara bedava su ve yiyecek vererek bölgede itibar elde ediyordu.
Devamı: https://www.insaniyet.net/dunya-yerel-ve-kuresel-oyun-sahasi/
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.