*
Aliya İzzetbegoviç kendi ifadesiyle, Dayton görüşmelerinde yüz yıl birden ihtiyarlamıştır ve zorunlu bir barış imzalamıştır. O günleri şöyle anlatmaktadır:
-“Uzun ömrümde çok değişik işlerle uğraştım. Hapisteyken toprak kazdım, harç taşıdım, ağaç kestim, taş kırdım, sonrasında özgür bir insan olarak inşaat işleri yürüttüm, mahkemelere çıktım, makaleler yazdım.
Yine de bana en zor gelen iş görüşmeleri olmuştur. Görüşmek karar vermek demektir. Karar vermek ise zavallı insanoğlunun sırtına yüklenmiş en zor iştir.
Benim problemim şuydu ki ne barışa kavuşabiliyordum ne de iyi bir savaş yürütebiliyordum. Görüşmeler şantaj ve Bosna’nın başının üzerinde kılıç tehdidi altında yürütülmekteydi.
Kendisinden sayı ve mühimmat bakımından çok daha üstün olan düşman tarafından saldırıya uğramış bu millet büyük kayıplara uğramıştı.
Sunulan barış ise her zaman sadece benim ilkelerime değil, temel hukuk prensiplerine de aykırıydı.
Böyle bir barışı kabul etmem çok zordu, savaşın devam edeceği mesajıyla eve dönmem ise daha da zordu.
Çok zor ikilemler içerisindeydim. Kendimi çarmıha gerilmiş gibi hissediyordum.”
Aliya İzzetbegoviç’in Dayton görüşmelerindeki notlarından küçük bir pasaj aktardık. Dayton görüşmeleri ise 14 Aralık 1995 yılında imzalandı.
*
Yazının devamı için:http://www.habervaktim.com/yazar/61861/aliya-izzetbegovicin-son-gunleri.html
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.