Rivayete göre Şam‘a doğru ilerleyen Moğollara karşı savaş hazırlığı yapan Memlük hükümdarı Zahir Baybars, halktan yeni vergiler toplamak için fakihlerden fetva talep eder. Onay aldıktan sonra, onayı alınmayan fakih kalıp kalmadığını sorar.
Fakihler, cevaben salih alim şeyh Muhyiddin Nevevi‘nin kaldığını söylerler. Baybars, İmam’ı meclise getirterek söz konusu fetvayı onaylanmasını söyler. Fakat İmam, kendisini bundan muaf tutmasını ve bu fetvayı onaylamayacağını söyler. Bunun üzerine Baybars, neden onaylamıyorsun diye sorunca İmam şöyle cevap verir:
“Sen daha önce Bundukdar‘ın kölesi iken Allah’ın lütfuyla hükümdar oldun ve memleketin başına geçtin. Duyduğum kadarıyla senin sahip olduğun şu kadar bin kölenin her birinin bin dindarlık giysisi vardır. Ayrıca iki yüz cariyenin her birinin üzerinde de on bin dinarı aşan mücevheratı vardır. Şimdi sen bütün bunları sattıktan sonra yine vergiye ihtiyaç kalırsa, o zaman fetvayı onaylarım.”
İmamın bu cevabına kızan Baybars; “Memleketimi terk et. Şam’dan çık” der. İmam da “memnuniyetle” diyerek Şam‘dan çıkar ve memleketi olan Neva‘ya gider.
Alimlerin, Baybars‘a onun salih ve muktedabih bir zat olduğunu, kendisini geri çağırmasını söyleyince hükümdar onu geri çağırır. Ancak İmam yemin ederek, Baybars hayatta olduğu sürece Şam‘a gitmeyeceğini söyler.
Bu arada Baybars, kin beslediği emirlerinden birini, şarabına zehir koydurmak suretiyle öldürmek isterken şişeleri karıştırır ve zehirli şarabı kendisi içerek ölmüş olur. İmam Nevevi de ondan sonra tekrar Şam’a gelir.
Kaynak : Muhammed bin Kasim en-Nüveyri, el-İlmam, c. 4, s. 81,83; Bu kıssa Prof. Dr. Mehmet Yalar Hocamız tarafından bize ulaşmıştır.
İrfanDunyamiz.com
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.