Bastığı yerlere toprak diyerek geçmeyen, bu toprağın, altında yatan şehitler sâyesinde vatan olduğunun şuûrunda bir kişi olmalı benim muallimim.
Bunun da olmazsa olmazı şehâdete inanmaktır. Şehâdete inanmak için Allah’a inanmak, Hakk’a tapmak gerekir. Hakk’a inanmayan bir kişinin âhiret inancı da olmaz. Âhirete inanmayanın da şehâdet inancı… Şehâdete inanmayan kişi bizim mekteplerimizde hoca olmamalıdır.
Bu toprakların şehit kanlarıyla vatan olduğuna yürekten inanan insan, şehitlerin uğruna can verdikleri bütün değerleri rûhunda yaşamalıdır. Şehitlerin bize emâneti olan bu toprakların ebediyyen vatan kalmasının şartı budur. Bir gün bu şuûr yok olursa -Allah korusun- bu topraklar gelecek nesillerimiz için vatan sayılmayacaktır. Şehitlerimizin Allah’tan istedikleri her şeyi muallim olacak kişi de istemelidir. Şehitler “Ya ilahi! Sen’den mabedimizin göğsüne namahrem eli değdirmemeni, içinde dînimizin temeli olan kelime-i şehâdeti taşıyan ezânlarımızı sonsuza kadar yurdumda okunur kılmanı diliyoruz” diyorlar. Muallim olacak kişi de aynı şeyi şehitler kadar istemelidir. Ezândan rahatsız olan bir kalbin sâhibi mekteplerimizde muallim/hoca yapılmamalıdır.
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.