Şiir, -etimolojik- hâl bakımından "Şa'r" kökünden gelir. "Şa'r" -kıl kökü- manasındadır ve şiir vesilesiyle de ilhamı, sezgiyi çağrıştırır. Yani şiir, şairin zihin dünyasından filizlenerek kafatasında, vücudunun herhangi bir yerinde -saç, kıl- şeklinde belirir. Şairin ruhu, daima çıldırma evresinde olduğu için -ise- şair o kılları, tüyleri başından yolma hâlindedir. Böylelikle "ivme" kazanır. "Somut" bir fikirdir şiir, "Soyut"tan peydahlanır. Görünür, dokunulur, hissedilir, bazen ağıza bile yapışabilir:
Kıl-dır ya hani, -rahatsız- eder. İnsanın kökü-dür kelimeler…
A. Samet Atılgan, 1991-Sakarya doğumlu bir şair. "Yer Çok ve Adımlarımız" şairin ilk kitabı. Dergâh Yayınları etiketiyle 2022'de yayımlandı. Atılgan, Dumlupınar Üniversitesi Türkçe Öğretmenliği Bölümü mezunu. Atılgan'ın şiirleri ve yazıları daha önce; Dergâh, Varlık, Söğüt ve Türk Dili dergilerinde yayımlanmış. Ayrıca belirtmemiz gerekir ise: A. Samet Atılgan, "Yer Çok ve Adımlarımız" isimli şiir dosyasıyla 2022 ESKADER şiir ödülünü almış. "Kazanmış." demiyorum çünkü günümüz şiir ödüllerinin niteliğe önem verdiğini düşünmüyor, -ödül- denen ifadeyi şiir adına manen desteklemiyorum lakin "Yer Çok ve Adımlarımız" jüri için epey manidar bir karar olmuş. Ben, şahsi serüvenimde, A. Samet Atılgan'ın ismiyle, ilk kez Varlık Dergisi'nde şairin, Cengizhan Genç ile birlikte ortak kaleme aldığı (söylediği) "Birden Ağır" şiiriyle tanışmıştım. Bu şiir, kitabın içerisinde de mevcut. Hatta bu şiiri, kitabın biçimsel, görsel öge, kurgu ve söylem olarak -en- marjinal taşı diye nitelendirebilirim. Mezkûr durum, Cengizhan Genç şiiriyle de alakalı. Sıkı bir çalışma: "Fotoğraflar ölürken bazen ısırır". Devam edelim: Tabii, Dergâh Dergisi'nin bazı sayılarında da Atılgan şiirine denk gelmiştim. Şairin ismini benimsediğim dönem ise Söğüt Dergisi ile oldu. Üzerine konuşulması, tartışılması gerektiğini düşündüğüm o şiir, "Ezildikçe Bir Şey" ile Söğüt'ün 15. sayısında karşılaşmıştım. Derginin 16. sayısında yayımlanan "Ütopik Bir Tasma" ile de Atılgan şiirinin etkisi bende haz uyandırmaya başladı ve bu ismi -sıkılarak- takip ettim. Ayrıca A. Samet Atılgan, "Yeni Hece" üzerinden şiirini ilerletiyor. Yeni Hece'nin -verimli- şiirlerini ürettiğinin kanaatindeyim. Atılgan şiiri, Yeni Hece'nin -sıkı- örneklerinden. Özellikle şairin bazı şiirleri, bu kanaatimin bir göstergesi. Bendeniz, Atılgan şiirinin "Hece" kalıbıyla ortaya konulduğunu epey sonradan öğrenmiştim. Şairin denk geldiğim şiirlerini, "Modern" kalıp içerisinde değerlendirmiştim, ki "Yeni Hece"nin ciddi anlamda Türk Şiiri'ne böyle bir "yenilik", marjinal tasarı getirdiğini düşünüyorum, şöyle: Okuduğunuz, söylediğiniz şiirin "Hece" kalıbıyla yazılmış, söylenmiş olduğunu hiçbir şekilde hissetmiyor, anlamlandıramıyorsunuz. Esasen: "Yeni Hece" irdeleme hâlini gerektiriyor. Atılgan şiiri için ekstra şunu belirtmem lazım gelir: Şairin Şiir Taşı'nda titrek, ritmik haraketlilik seziyor, gözlemliyorum. Kan farklı, -yeni- bir damardan akıyor. Müzik (ses) Hece şiiri dışında, bambaşka bir tınıda. Alışılmışın dışında. Atılgan'ın özel bir kulağı olduğunu da düşünüyor, tartıyorum. Tamamen klişeyi yok eden bir -ses- bu. Klişe, şairin ilk damarıdır ya hani... Atılgan'da bu damar hiç belirmemiş gibi. Yani, doğuştan engelli. Dili, "yenilik" vaat ediyor.
Devamı: https://www.kitaphaber.com.tr/cevaba-sigmayan-sorunun-pesinden-yer-cok-ve-adimlarimiz-k5542.html
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.