Cemil Meriç’in kültür kavramına yönelik geliştirdiği olumsuz yaklaşım, tanımlamazlığı ve hiç bitmeyen anlam yükleme kaygısı sebebiyle anlaşılabilir bir durumdur. Buradan bakınca kültür hiç şüphesiz “bukelamun”dur.
Bugün iletişim kelimesinin bile dijitalleşme ve internetle inisiyatifi elimizden almış olmasından ötürü sadece olumlu karşılık bulmadığı günümüzde, “yararlıları” ve “zararlıları” bir potada eritir görünen kültür kelimesinin durumu da bilhassa 20. yüzyılda muğlak ve karmaşık bir durum arz eder.
Kültür iyi bir şey midir, yoksa kötü bir şey mi?
Kültürde iktidar olmanın şartları belirlediğinin düşünüldüğü günümüzde, kültür içi neyle doldurulursa onu yansıtan, güdümlenebilir, empoze edilebilir, dayatılabilir, kötüyü-çirkini kamufle ederek zerk edebilir kaygan bir zemine karşılık gelmektedir.
Kültürel hegemonya ile toplum ideolojik (ya da buna dünya görüşü diyelim) şekillendirmeye uğruyorsa, kültür artık bir sosyolojik/antropolojik silah konumuna gelmiş demektir.
Meriç’in vurguladığı “kaypak, karanlık, samimiyetsiz” tanımı, bu noktada her türlü (iyi-kötü) “kullanılabilir” bir olgu olduğunun altını çizmek içindir.
Medeniyet yönüyle güçlü ülkelerin ve toplumların ise bu zokayı yutmamasını yeğlemiştir.
Devamı: https://www.yenisoz.com.tr/yazarlar/kultur-2-sosyolojikantropolojik-silah-2272/
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.