-Ruzname; Kelime Günlüğü'nden-
Ramazan Müslüman'a neşe verir. En çok da çocukların heyecanında dolup taşan bu neşe, geçmişten bugüne yazılmış kasidelerde, söylenen ilahilerde vücut bulmuştur. İlk onbeş gününde “Merhaba”, son onbeş gününde “Elveda” ilahileri söylenegelmiştir.
Musikimizde Ramazan'ın Merhaba'sı da Elveda'sı da dolu dolu dile getirilmeye değer görülür. Çünkü âlemleri, içimizi, dışımızı yenileyen, tazeleyen hâllere gebe Ramazan'ın coşkuyla ifade edilmesi istenmiştir. Hoşlukla karşılanır, hoşlukla uğurlanır. Gelişi nasıl çiçekler açtırıyorsa gidişi de mahzunlaştırır. Son onbeş gün buruk terennümler başlar artık. Ömür, bir sonraki kavuşuma vefa edecek midir? Bayram sevinci de olmasa belki de bu terennümler son bulmayacaktır. Hz. Allah güzelliklerine hasretle ara verirken bile ağızları tatlandıracak hediyeler bahşetmiştir kullarına. Bu sebeple bayram, manevi hasretlere de dünya gailesine de en güzel tesellilerdendir.
Sanki dünyayla alabildiğine mesafeli başka bir semaya uyanırız. Bu başkalık, Ramazan'ın kullara manevi tesirlerindendir. İnanan için kaideleri farklılaşan bir zaman içinde, bambaşka adımlarla yürümektir.
Ramazan boyunca günden güne karşılaştıklarımız kendimize has ve hepimizin heybesine dolanlar başka başka. Onun için bu başkalıkların karşılaşmaları da, hasbihalleri de zenginleştiriyor bizleri. Bu alış verişe ihtiyaç duyuyoruz.
Bunca rahmet ve güzellik, şu dur durak bilmeden geçip giden zamanda bir aya sığıyor. Bakara Suresi'ndeki, “Ramazan ayı öyle bir aydır ki, onda Kur'an-ı kerim nâzil oldu.” ayeti, Hakk'ın Ramazan'a övgüsü ve bizlerdeki güzel hissiyatın delili.
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.