Başbakan’la Barzani’nin hafta sonunda yapacağı görüşme farklı algılandı. Bunun doğru bir davranış olduğunu söyleyenler kadar bölücülüğe meydan vermek olduğunu söyleyen de var. Yıllardır devam eden Kürt sorununu doğru anlayıp anlamadığımızı inceleyelim. Bu sorun başladığında şöyle düşündüm ve söyledim. Kürtler ülkeden ayrı yaşamak isterler mi yoksa bazı sorunlarının çözülmesi yeterli mi? Tabii insanların talebi sonucu belirleyemez ama olayın yönünü belirleyen etkenler arasındadır. Asıl önemli olan bir ihtimal kurulacak bu sözde devleti hangi güç destekleyecekti? Yeni küçük ve gücü sınırlı olan sözde bu devleti destekleyen güç başta Türkiye olmak üzere çevre ülkelerden uzaklaşmak zorunda kalacaktı. Kaybettikleri kazandıklarının çok ötesinde olacaktı. Bu tarz politikayı planlayan güç, sözde bu yeni bir devlet kuruluşuna destek verse ve onu Türkiye dışında bir başka bölgesel güçle birleştirse bile bu birleşmenin Türkiye’den yana olmayacağı beklenirdi. Avrupa’nın bu planına göre. Kürtler Kuzey Irak’la bütünleştirilecek ve Irak Avrupa tarafından kontrol edilecek ve böylece Avrupa enerji kaynaklarını istediği gibi kontrol edecekti. Ayrıca küçülen Türkiye’yi de AB’nin içine alacak ve çözümün bozulması engellenecekti.
***
Ülkemizde bu model şu senaryoya dönüştürüldü: Kürtler Türkiye’den ayrılırsa ülkemiz Güneydoğu’daki sorunlu bölgeden ve o insanlardan kurtulacak ve AB’nin güçlü bir ülkesi olacaktır. Ülkemizde bu modeli destekleyen ya da desteklemeleri için gereken mükafatı alan bir kitle vardı. Bunlar bölünmenin ülkemizi güçlendireceğini ve AB’ye girmemizi sağlayacağını savunuyorlardı. Bunu destekleyen çevre Kürtlere kötü davrandı ve onları devletten uzaklaştırdı.
Yazının devamı için: http://haber.stargazete.com/yazar/diyarbakir-gorusmesi/yazi-806931
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.