Fransa, Almanya ile birlikte, Türkiye’nin AB üyesi olmasına karşı çıkmıştır. Oysa İngiltere üyeliğimize tam destek vermekteydi. Bu fark Türkiye’nin yapısından kaynaklanmıyordu. Türkiye birliğe girince İngiltere ile birlikte hareket edeceği ve birlik içinde İngiltere’nin etkinliğinin artacağı hesaplanmıştı. Yani, her zaman, konumumuzun Fransa tarafından beğenilmemesi uyguladıkları politikaya neden olmuştur. Bu nedenle bugün Türkiye’yi birlik dışında tutmak için böyle davrandığı söylenemez.
İran’a yönelik eylemlerin İsrail tarafından başlatılması düşünülemez. Çünkü böyle bir durumda tüm İslam aleminin İran’ın yanında yer alması doğaldır. Bu nedenle çatışmanın Körfez’deki Arap ülkeleri ile İran arasında olması planlanmaktadır.
Bu süreç içinde Kürtlerin desteksiz kaldığı görülmektedir. Bundan sonra ülkemizle ihtilaf içinde olmamaları beklenir. İran ya da Suriye ile işbirliğine giderlerse, Fransa hariç, Batının desteğini kaybederler.
Bunlardan çıkaracağımız sonuç tartışmanın sözde soykırımın varlığı ya da yokluğu üzerinde yoğunlaşmasının anlamsız olduğudur. Fransa’nın Türkiye ile birlikte olmayı çıkarlarına aykırı gördüğünü ve bu nedenle bizi zayıflatacak her şeyi yapacağını kabul etmek, siyasi ve ekonomik karşı tedbirler almak gerekir.
İran ile çatışmada sadece Şii-Sünni farklılaşması ön planda tutulacak, yoksa Azeriler de tahrik edilecek mi bilmiyoruz. Bu durumda Türkiye’nin Azerilerin yanında yer alması beklenir. Yani bölgedeki gelişmeler tüm boyutlarıyla incelenmeli ve buna karşı politikalar üretilmelidir. Fransa’nın kararını Sarkozy’nin kişisel hesaplarına bağlamak yanlıştır. Çünkü Fransa kurumsal bir devlettir ve alınan tüm kararlar kişisel değil kurumsaldır. Bu nedenle tepkilerimiz önceden hesaplanmış ve buna karşı politikalar hazırlanmıştır.
24.12.2011 Star
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.