Bülbül, Mehmet Âkif Ersoy’un Bursa’nın 1920 yılı Temmuz ayında işgâl edilmesi üzerine yazdığı mesnevî düzenindeki şiirdir. (İşgâl kuvvetleri kumandanı Elefterios Venizelos’un oğlu Sofokles’tir) Şâir, şiirinde bir bülbüle hitâp eder. Vatanın dört tarafı işgâl edilmiştir. Müslüman milletimiz varlığını kaybetmek üzeredir. Böyle bir anda feryatlar kopararak öten bir bülbülle kendi hâlini kıyaslayıp bülbülün milletimizden çok daha iyi durumda olduğunu söyler ve “Ey bülbül, sus; mâtem senin hakkın değil, benim hakkım” der.
Filistin-Gazze’de 7 Ekim 2023’te başlayan İsrâil zulmü hız kesmeden devâm etmektedir. Gazzeli Müslümanların hâli Millî Mücâdele yıllarındaki Anadolu’dan daha felâket görünmektedir. Küçücük bir yerleşim yerine sıkışmışlar, İsrâil’le birlikte dünyânın en güçlü devletleri Gazze’yi dört taraftan abluka altına almış, Müslüman kardeşlerden tık çık/a/mıyor, kardeşler bırakın silâhı, ekmek bile sokamıyor. Gazzelilere îman ile can vermekten başka yol kalmamış. Bu şartlar altında “Ey bülbül, sus; mâtem senin değil benim hakkım” demek en çok Gazzelilerin hakkı olsa gerek.
Şiire eğilelim:
Şâir, bir akşam bütün dünyâya küsmüş ve bunalmış olarak kırlara çıkmış, köylerde kalmıştır. Şehirden uzakta, vâdîyi karanlık basmıştır. Işık yok, yolcu yok, ses yok, bütün varlıklar lâl kesilmiş. Bu sessizliğe gömülmüş hâli, bir nefes bile ihlâl etmiyor. Bu sessizlik içinde şâir mâzîye ve hâtıralara dalmışken karanlığın sînesinden uzun bir feryat yükselir. O sessiz tabîat birden coşar ve vâdîden iniltiler çağlar.
Ne muhrik nağmeler, yâ Rab, ne mevcâmevc demlerdi;
Ağaçlar, taşlar ürpermişti, gûyâ Sûr-i Mahşerdi!
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.