Gelişmenin de demokrasinin de itici gücü bir noktaya kadar serbest ve haklı "Rekabet"tir... Ancak bir noktadan sonra yapıcı "İşbirliği" ve akılcı "Uzlaşma"lar devre dışı bırakılırsa, rekabet gelişmeyi engelleyebilir.
Türkiye olarak Soğuk Savaş döneminde bize sunulan uluslararası kurulu düzenin, özellikle silah alımlarında "Rekabet"i devre dışı bıraktığının farkına vardık. Bunun en çarpıcı sonucu da savunma sistemimizin Çin yapımı füze sistemleri ile donatılmasına dayanabilecek uluslararası ihalenin sonucu olmadı mı?
Madem NATO'nun üyesiydik, o zaman çeşitli ülkelerden gelen rakip firmaların sundukları imkânlar ve fiyatlar ne olursa olsun, füze sistemleri seçilirken bunların özellikle Amerikan yapımı olmaları adeta öncelikli ve tartışmasız bir koşuldu.
Sonuçta Çin ihaleyi kazandı ve ertesinde Türkiye ile ABD arasında ciddi bir gerginlik doğdu.
Çin neden kazandı?
Bu ihale dolayısıyla her alandaki rekabetin önemini ve değerini herkesin anlamış olması gerekiyor. Çünkü Çin bu ihalede hem daha ucuz fiyat vererek, hem de bu sistemin yapımında Türkiye'de de işgücüne katkıda bulunulacağının güvencesini vererek birinci gelmiştir.
Eğer gerçekten Türkiye ile Amerika stratejik müttefikler ise bu noktada NATO'nun entegre savunma sistemini gözeten yapıcı "İşbirliği"nin ve akılcı "Uzlaşma"ların devreye girmesi gerekiyor.
Yazının devamı için: http://www.sabah.com.tr/Yazarlar/barlas/2013/11/04/asker-sayisi-cok-fuze-savunma-sistemi-ise-yok
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.