Mehmet Barlas'tan: Sorun Türkiye'nin yalnız olması mı Erdoğan'ın yalnız olmaması mı?

Bir keresinde bir yargıç
"Cüzdanımızla vicdanımız arasında kaldık" demişti ya...
Devleti devletten fazla düşünen aydınlarımız da şimdi vicdanlarıyla, dış politikanın çıkar hesapları arasında kalmış durumdalar.
Bir ürküntü var ki sormayın gitsin...
- Kendi halklarını katleden diktatörleri kınarsak yalnız kalmaz mıyız?
Gezi'den çıkıp otobüsleri, iş araçlarını, ambulansları yakan, kaldırım taşlarını söküp çevreyi harabeye döndüren kalabalıklara polis müdahale edince
"Özgürlüğümüz elden gitti" diye feryat edenler, Mısır'daki ve Suriye'deki katliamlar karşısında Türkiye'nin dut yemiş bülbül politikası izlemesini öneriyorlar.
İç siyaseti "28 Şubat"ta 1000 yıllığına halletmişlerdi, şimdi sıra dış siyasete yön vermeye geldi.
Eskiden etrafımız cıvıl cıvıl sevgi ve sempati şarkıları söyleyen dostlarımızla doluyken, Esad'a ve Sisi'ye karşı çıkınca yapayalnız kalmışız... Mesela Ertuğrul Özkök'e bakarsanız mitolojideki Oziris'in kayıp penisinin Sisi'nin pantolonunda bulunduğunu kabullenip, Mısır'ı rahat bırakmak daha doğru olur...

Erdoğan yalnız değil
Aslında asıl mesele Başbakan Tayyip Erdoğan'ın bir türlü terk edilmiş ve yalnız durumda kalmaması değil mi?
Yazının devamı için: http://www.sabah.com.tr/Yazarlar/barlas/2013/08/23/sorun-turkiyenin-yalniz-olmasi-mi-erdoganin-yalniz-olmamasi-mi