Gelinen noktada, iki Şii topluluk arasında, şimdilik siyasi zeminde şekillenen bir yakınlaşma var. Şimdilik diyorum, zira Şiiliğin güçlü sembolleri etrafında ciddi bir bütünleşmeye doğru gidilebilir mi sorusunun cevabını henüz bilmiyoruz.
Şiilik, yoksulluk ve iktidar
Irak Başbakanı Maliki’nin, ikinci iktidar döneminde Şiilik çıtasını yükseltmesini, sadece İran’ın etkisiyle açıklamaya çalışmak yanıltıcı. Irak Şiilerini konuşurken ihmal ettiğimiz bambaşka bir gerçek var. Bu ülke nüfusunun yaklaşık % 65’i Şii. Üstelik son derece yoksul, okuma yazma oranı % 15-20 civarında olan bir topluluk var karşımızda. Sünni Baas yönetiminde tümüyle iktidar denkleminin dışında yer alan, bürokrasinin hemen hiçbir alanında kendilerine geçit verilmeyen Şiiler, şimdi büyük bir iktidar arzusuyla hareket ediyor. Maliki’yi, elbette onun arkasındaki asıl politik güç olan Dava hareketini besleyen yapı bu.
İran, işgalin ardından, Sünni Baas iktidarının devreden çıkmasıyla yakaladığı zemini, sadece siyasi yaklaşımlarla değil, Şiiliğin tüm sembolleriyle ve kültürel araçlarla kendi lehinde kullanıyor. Zaman zaman gönüllü, zaman zaman da baskıyla kendi yakınında tuttuğu aktörlerle ve ciddi istihbarat ağıyla bu etkinliğini hayli derinleştirmiş durumda.
Başbakan Maliki bu gücün elbette farkında. Hatta sel gider kum kalır misali, uluslararası güçler çekildiğinde kiminle baş başa kalacağının hesabını yaparak, İran’la ilişkilerini daha da artırmış durumda. Irak Şiilerinin en büyük dini otoritesi olan Ayetullah Sistani bile, Tahran söz konusu olduğunda, ürkütücü bir sessizliğe bürünüyor.
Bağdat artık Tahran mı?
Sözün kısası, Irak üzerindeki İran etkisini konuşurken, her bakımdan teslim olmuş bir Arap Şiiliğinden bahsetmek yanıltıcı olur. Irak Şiilerinin, iktidar pastasında giderek artan payları, onlara zaten ciddi bir dinamizm kazandırıyor. Bir kere bunu görmezden gelmeyelim. Elbette İran çok etkin; ama ayakları üzerinde durmayı başaran bir Bağdat yönetiminin, her konuda İran’a boyun eğen bir ülke olacağını söylemek de doğru değil.
Gel gelelim, bizim memlekette bu işleri konuşmak sanıldığından çok daha zor. Bu coğrafyayı en iyi bilmesi gereken isimler dahi, konuyu ele alırken ‘Ne garip, şu anda İran’ın Ermenistan’la ilişkileri, Suudi Arabistan’la ilişkilerinden çok daha sıcak’ diyebiliyor.
Bu yaklaşımlarla yaşadığımız coğrafyayı ve peş peşe gelmesi muhtemel değişimleri anlamamız gerçekten çok zor.
12.01.2012 Star






























Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.