Geçen haftaki yazımda yer kalmadığı için paylaşamadığım Rasim Özdenören’in yazısını bu hafta paylaşıyorum. Bakınız nüfûsumuz nerelerde kimlere dert oluyormuş:
…
Durumun bir de elbet “sosyal hayat” yönünde bir yansıması var. Nüfus planlamasını kabul edecek bir “ahlâk” anlayışının fertler tarafından kabul edilebilmesi meselesi..
Burada, konuyla ilgili bir anımı aktarmak istiyorum. 1971 yılında Washington’da bulunurken bir “nüfus planlaması” seminerine katılmıştım. Seminer, Güney Amerika’dan, Afrika’dan, Hindistan’dan, Pakistan’dan, Ortadoğu’dan, Uzakdoğu’dan çağrılı birkaç düzine “yetişkin” öğrenci için düzenlenmişti.
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.