-Ruzname; Kelime Günlüğü'nden-
“Oku” bir emir. İkinci tekil şahısın muhatabı bir emir. Doğrudan doğruya muhataba verilen bir emir. Hz. Allah'ın Peygamberimiz'le (asv) bütün insanlığa gönderdiği ilk emir.
Kur'an-ı Kerim kitap hâline getirildiğinde, ayetler sıralanırken iniş sırasına göre yerini almadıysa da insanlığın son merhalesinde inen ilk ayetin neden “Oku” olduğu üzerine tefekkür etmek önemli.
Oku, okumak mastarından geliyor. Okumak; duymak ve görmek gibi hem maddi ortamda eylemle ilgili nesnelerin algılanmasıyla hem de manevi düzeyde ve hissetmeyle mümkün oluyor. Bir kitaptaki satırları okur gibi bir insan, bir mekân yahut âlem de okunabilir. Satır okuma, okuma becerisini kazanmayla mümkündür, ancak manevi okumalar idrakin gelişmişliği, iradi ve hissî terbiye ölçüsünce mümkün olur. İkisinin önemi de kendine has ihtiyaca cevap verdiğinden okumak fiilinden yalnızca satırdan okuma anlaşılmamalı. Sadırdan okuma gayreti gözardı edilmemeli.
Belki de zamanımızın en zor sorularından biri… “Oku”dan ne anlaşılmalı?
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.