-Ruzname; Kelime Günlüğü'nden-
Vehimlerin “oku”ma gayesini nasıl yerle yeksan ettiğinden söz etmiş, doğru “oku”manın sadece satırlardan ibaret olmadığını dile getirmiştik.
İşin nitelik kısmı hakkında epeyce söz sarf ettik. Niteliğin nicelikle ilişkisi üzerine eğilerek pencereyi başka bir yöne açalım şimdi de…
Daha önce de üzerinde durduğumuz gibi, kişisel donanımın temelinin atılması çocuk yaşta mümkün. Salgın dolayısıyla dengeler değişse de önce aile sonra okul sayesinde bu donanımın sağlanması bekleniyor. Evde kitapla ilişkili olmayan ebeveynlerden dünyasını inşa eden çocuk için okulda okunması gereken kitaplar birer ödev ve sınavdaki başarıyı garantileyen puanlamaya hizmet ediyor. Sınavlar öncelikli olduğundan artık okul başarısının dahi tek başına bir şey ifade etmediği ortada.
Okulda ödeve dönüşen kitap, çocuk için herhangi bir aşama sayılamaz ve şahsiyetine herhangi bir katkı sunmaz. “Oku”maya heveslendirme işi -evde bu verimden yoksun olan çocuklar için- eğitimcinin görevi. İnsan yetiştirmek üzerine yoğunlaşan eğitimci sayısının azlığı, sahayla ilişkili olanların malumu. Hâl böyleyken okulun okuma sevgisini aşılama yetisi giderek azalıyor. Okulun “oku”maya paye vermede ne kadar yetersiz olduğuna, okullarda okunacak kitap seçiminin çocukta millî ve manevi bir temel oluşturmaktan uzaklaştıkça tarafgir ve ideolojik yapılanmaya yaklaştığına daha önceki safhalarda değinmiştik zaten.
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.