o günlerde veya daha evvelki zamanlarda sadece benim gibi edebiyatçılar değil, bütün memleket yahya kemal'i şiirin kralı olarak düşünmeye alışmış bulunduğu için hocanın sözleri karşısında şaşkınlığımı gizleyemedim.. ve 'hocam dedim.. bu beyanınızı imzalar mısınız..' 'elbette osman bey' diyerek, eline tutuşturduğum kalemle imzasını attı..
hatırınıza gelebilir: rahmetli ali nihat tarlan'a niye imza attırıyorum.. hoca edebiyat âleminin ve şiirin en yüksek bir otoritesi idi.. hem divan edebiyatında hem genel olarak şiirde, psikolojide ve edebi san'atlarda. hâttâ şark felsefelerinde söz sahibi sayılırdı.. vaktiyle celal bayar'ın torununu ingiltere'ye divan edebiyatı tahsili için göndermişler.. ingilizlerin verdiği cevap şu: 'niye bize gönderiyorsunuz.. biz de bu bilgileri ali nihat tarlan'dan öğreniyoruz.. o varken bizim devreye girmemize gerek yoktur..' belirtmek istediğim, hocanın edebiyat tarihi ve edebi tenkid hususundaki ehliyet ve liyakatinin müsellem olduğudur..
1970'li yılların başlarında ebediyete uğurladığımız bu edebiyat devlerinden işitmek bahtiyarlığına mazhar olduğum seçme sözleri, keskin çarpıcı gerçekleri hatırladıkça onları rahmetle anmaktan kendimi alamıyorum.. o mübarek insanları bu milletin erken kaybetmesindenduyulan ızdırabı daha çok hissediyorum.. geçenlerde lirik şairlerimizden ayhan inal, eskader'in tertiplediği bir konferansta arif nihat asya'ya dair birçok hatırasını nakletti.. büyük şairimizin şiir, heyecan ve insanlık yüklü, anlam yüklü sözlerini, tavırlarını, jestlerini ayhan inal'ın dilinden zevkle dinledik.. arif nihat asya ömrünün çoğunu ankara'da geçirmiştir.. ayhan inal'da öyle.. doğrusu bir istanbul sakini olarak ankara'yı kıskanıyorum.. edebiyatçılar, şairler, bilginler, san'atçılar ankara gibi derli toplu bir şehirde bize nazaran daha kolay, daha sık toplanıyorlar.. daha sık görüşüyorlar.. ne mutlu ankara şairlerine, ankara seçkinlerine.. ve de ankaralılara.. fakat birşey daha var ki.. burası da istanbul'dur.. tarihtir.. güzelliktir.. berekettir.. kütüphanedir.. fikir ve bilgi zenginliğidir.. insan zenginliğidir.. turist güzelliğidir.. doğunun, batının sevimli insanlarının kaynaştığı seviştiği, bakıştığı bir tabiat, tarih ve insan hazinesidir.. istanbul'da tramway vardır.. geniş süslü parke taşı döşenmiş caddeleri meydanları vardır.. 40'a yakın belediyenin ve büyük belediyenin kültür merkezleri vardır.. yeşil parkları vardır.. vapurları vardır. adaları vardır.. çamlıcası, kadıköyü, üsküdarı vardır.. sevgili okuyucularım ankara'ya karşı ayıp mı oluyor dersiniz!.. ozaman susayım..
yalnız birşeyi unutmayayım.. yahya kemal'in kitaplarını, şiirlerini kubbealtı yayınevi, arif nihat asya'nın eserlerini ötüken neşriyat evi yayınlamıştır.. benim bu yazımı okuyan her okuyucum bu iki büyük şairin kitaplarını bulsalar iyi olur.. bol bol okusunlar ve okutsunlar.. ali nihat tarlan'ın ve ayhan inal'ın kitapları nerede basılmış şuanda bilmiyorum.. son zamanlarda basılmamışsa hemen basılmalıdır.. yayınevleri görevlerini ihmal etmemelidir.. yüce allah bizi kitapsız, şiirsiz ve bilgisiz bırakmasın...
14.05.2012 Yeni Şafak
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.