O anda kendime şunu sordum: "Acaba çocuk yaşlarda olsaydım o sayfalar yine dikkatimi çeker miydi, yine böyle bir çırpıda okuyabilir miydim?"
Ben daha sorularıma yanıt veremeden Ketebe Çocuk, Zarifoğlu çocuk kitapları dizisini yeniden, özgün bir biçimde yayınladığı haberini vererek alternatif cevabını sunmuş oldu. Bununla birlikte bizim için aynı şiir üzerinde iki farklı yayınevinde ve farklı zamanlarda çalışmış sanatçıların çizgisel yorumunu değerlendirme imkânı doğdu.
Cahit Zarifoğlu'nun yazarlık serüveninin son demlerinde çocuk edebiyatına yönelik verdiği eserler şairin doğal olarak ustalık dönemine rastlar. Zarifoğlu, vefatından birkaç ay önce tamamladığı, içinde çocuklar için yazdığı şiirlerin yer aldığı Gülücük'ü yayınlatması için Mustafa Ruhi Şirin'e emanet eder. Vefatının ardından 1989 yılında Beyan Yayınları tarafından basılan ve editörlüğünü M. Ruhi Şirin'in üstlendiği kitap aynı zamanda Zarifoğlu'nun çocuk kitapları dizisine adını vermektedir.
Gülücük'te bizi karşılayan şiirlerin öznesi çocuktur. Günlük hayattaki üzüntüleri, sevinçleriyle hepimizin yakından tanıdığı bir çocuk. Öbür tarafta giderek yalnızlaşmakta olan, modernleşen çekirdek ailenin içinde anne babasıyla daha fazla vakit geçirememekten şikâyetçi, gün içinde ebeveynlerine derin özlem duyan, hayat tarzına çocuk diliyle sitemi olan bir çocuk.
"Korkunç
Bir fırtına çıkıyor
Annem evden gidince" (Çalışan Anne)
"Baba
Yine mi büroya
Ne olur
Eve getir
Bir akşam
Şu büroyu
Bakalım
Neresi bizden güzel" (Çalışan Baba)
"Babamı
Ancak
Akşamları
Öpebiliyorum" (Özlem)
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.