Necip Fazıl Kısakürek Kültür Merkezi'nde gerçekleştirilen söyleşiye katılan, yazar Mehmet Doğan, şair Zafer Acar ve Mesut Koçak, Karakoç'un edebi türlere karşı yaklaşımını, şiiri ve sanatını farklı perspektiflerden değerlendirdi.
Otumun moderatörlüğünü üstlenen şair Ömer Yalçınova, Sezai Karakoç'u nirengi noktası diye nitelendirerek, "Nirengi noktasından kastettiğim şey, geçmişin bütün kültürel, şiir ve geleneksel birikimini üzerinde taşımak ve geleceğe yol açmak, geleceği etkilemektir. Yunus Emre, bizim Türk şiirinde bir nirengi noktasıdır. Kendinden önceki bütün Türkçe özelliklerini kendinde toplamış ve sonrası tekke edebiyatı, halk edebiyatı veya modern edebiyatı da etkilemiştir. Aynı şekilde Karacaoğlan'dan, Şeyh Galib'den, Fuzuli'den ve Mehmet Akif'ten bahsedebiliriz. Sezai Karakoç da bu isimlerden bir tanesi. Hem kendi içinde şiiri çok önemlidir hem de edebiyat tarihinde etki ettiği yönler, konular, taşıdığı, ortaya çıkardığı fikirler yönünden çok önemlidir." dedi.
- "Karakoç'un sırtında yumurta küfesi vardı"
Türkiye Yazarlar Birliği Kurucusu, yazar D. Mehmet Doğan da Sezai Karakoç'un gelenekle kurduğu ilişkinin henüz ilkokul sıralarındayken başladığını belirterek, "Karakoç eski harfleri öğrenmek istiyor, babasından sonra annesinden. İkisi de bunu reddediyor. Bunun üzerine kendisi eski bir kıraat kitabına bakarak Osmanlı yazısını öğreniyor ve seçme yazılar, güzel yazılar gibi bir antolojiden de Namık Kemal'den başlayarak, son devir edebiyatçılarını tanıyor. Yani şuurlu olarak eski edebiyatı öğrenme merakı Karakoç'ta çok erken yaşta başlıyor." diye konuştu.
Karakoç'un ortaokul, lise öğrencisiyken de aruz veznini öğrendiğini aktaran Doğan, şu bilgileri verdi:
"Aruzla şiir yazıyor, Nefi'ye nazire yazıyor. Hayatının daha sonraki dönemlerinde Karakoç'un İkinci Yeni denen grubun içinde eğer mütalaa edilirse, onlar için de Sezai Karakoç mütefekkir olarak tanındıktan, medeniyet üzerine kurulmuş bir düşünce geliştirdikten ve medeniyet üzerine diriliş kavramını ekledikten sonra ki bu Rönesans'ın Türkçesidir, bu demektir ki eski edebiyatı, geleneksel edebiyatı, Divan edebiyatını öğrenmesi ve onun üzerine konuşması gerekiyor. Diğer şairlerin böyle bir derdi yok.
Sezai Karakoç'un sırtında yumurta küfesi olduğu için bu konularla ciddi olarak ilgileniyor ve bu hususta ona kapı açanın da Yahya Kemal olduğunu düşünüyorum. Yahya Kemal, Batılılaşma dönemi edebiyatının bir noktasında aşağı yukarı 50 yıldan sonra eski edebiyatla ilgili bütün o kötü imajları bir tarafa bırakıp onunla sağlıklı bir ilişki kuruyor ve onun Türkçenin devam eden çizgisi olduğunu söylüyor. Divan edebiyatının önemli tüm isimleri Sezai Karakoç'un yazılarında geçiyor. Hatta Fuzuli'ye çok önem veriyor. Kendisinin bu şiiri özümsediğini buradan çıkarabiliyoruz. Fakat şöyle diyor, 'Klasik edebiyatı devam ettirmek, onu taklit etmek değildir. Yeni bir yorumla onu şiirleştirmemiz lazım'. Karakoç eski formu kullanıyor ama yeni bir tarz, ifade ve üslupla yapıyor. Diğer döneminin şairlerden farkı da metafizik muhtevaya sahip olması bu şiirlerin. Diğerleri kendi materyalist yapıları içinde divan edebiyatıyla ilgili birtakım şeyler yaptıklarını sanıyor. Sezai Karakoç, gerçekten sağlıklı bir ilişki kuruyor."
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.