İsmet Özel, “Sesli Gemi” adlı son şiirini yayımladı. Pek çoğumuz Yahya Kemal’in “Sessiz Gemi”sini hatırladı, oysa Yahya Kemal aruzun son kralıydı, bizim yetişemediğimiz bir sofra. Batan bir imparatorluğun açtığı büyük ve kederli girdapta savrulan bir elveda gibiydi Sessiz Gemi... Sesli Gemi de belki bir veda, lakin İsmet Özel bir bombardımandan saçılan şarapnallere yazdığı için dizelerini, aruz değil, serbestti, hatta anarşistti vezinleri... Beğenirsiniz beğenmezsiniz o ayrı, İsmet Özel boyun eğmemiş, kimseye teslim olmamış, yapayalnızlığı göze almış, tek başına bir adamdır... “Türk odur ki, namaz kılar” sözüyle bildiğimiz sosyolojiyi alabora etmiştir. Onun binbir kahır, keder, kibir, hırs, pişmanlık, başkaldırı, arzu spiralleri içinden gelip geçerken, inip çıkarken yaşadığı tüm süpernova patlamaların yanaşıp da durulabileceği tek menzilin ancak Kabe duvarları olabileceğini düşünüyorum... İsmet Özel Müslümandır.
***
Ka’b bin Zuheyr, Mekke’nin önde gelen şairlerindendi. Her yıl yapılan şiir müsabakasında en güzel yedi şiir, Kabe’nin duvarlarındaki yedi askı’ya asılır, yıl boyunca sergilenirdi. Ka’b, en meşhur yedi askı şairlerindendi. Sözün Krallığıydı Mekke’de hüküm süren. Bir sözle savaş açılır, bir sözle barış antlaşması yazılırdı. Uçsuz bucaksız çölün prensleri için söz, altından değerliydi. Onurları için yaşarlardı hayatlarını, onuru kuran sözün gücüydü Mekke’de. Bu yüzden çöle ve sakinlerine inzal olan Kuranı Kerim, ki Allah’ın sözüydü, onu ilk işitenler “biz daha evvel böyle bir şiir daha dinlemedik” diyorlardı... Kur’an, güçlü belagatiyle çölün bağrından fışkıran bir denizi andırıyordu ve hayretle dinliyordu onu işitenler... Sanatlı anlatımı, aliterasyonu, kelime hacmi, sarsıcı buyurganlığı yanı sıra içe işleyen soruları, tefekküre daveti ile daha evvelki işitilen sözlere benzemeyen bir Söz idi Kur’anı Kerim...
Yazının devamı için: http://haber.stargazete.com/yazar/ismet-ozelin-son-siiri/yazi-773560
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.