-Ruzname; Kelime Günlüğü’nden-
Her şeyin bir terapisti var. Çünkü artık terapi sadece bir meseleye ve bir durumu düzeltmeye ilişkin olmaktan çıktı. Bir varlık, bir özne, bir sıfat, bir durum ya da bir hobi bile terapi gerektirir oldu!
İnsanın en önemli ve en eski uğraşılarından biri kendini anlama çabası.
Hz. Âdem’e isimleri öğreten Allah, kulluk sorumluluğunu iade ederken becerilerle donattı onu. İletişim için lisan, iaşe için iştiyak, nimetleri işlemek için yöntem verdi. İnsanlar çoğaldıkça durum ve hadiseler de çoğaldı. Allah’ın verdiği beceriler de çoğalmaya bağlı olarak çeşitlendi. İşlev becerisine kavuşan ve hareket verimliliğini geliştirmeye başlayan insan için giderek karmaşıklaşan bir kâinat vardı artık.
Tekil veya çoğul, fert ya da toplum fark etmez öncelikli çabamız kalabalık içindeki yerimizi bulmak, kalabalığın uzağındayken kendimizi anlamak. Bu yüzden her türlü anlam ve konumlanma arayışından söz edebiliriz. Bugün bile ebeveynlerin öncelikli endişesinin çocuğunun geleceğine dair olduğu gerçeği, maddi ve manevi seçeneklere göre arayışın ivmesi değişse de temelde arayış fikrinin hiç değişmediğine bir örnek.
Hayatın çok sesliliği ve karmaşıklığı içinde, her meselenin veya durumun birçok yöne, parçalara, katmanlara ayrılması da yine bu çabanın parçası gibi görünüyor bana. Detaylandıkça daha mükemmelleştiği düşünülen bir sistem algısı var.
Teknoloji ile işe yarar her eşya küçülmeye dönüyor. Mekanizmalarıysa bu küçülmeye rağmen daha detaylı ve katmanlı hâle geliyor, yani karmaşıklaşıyor. Böylece, sorun çıkaran bir cihazı tamir etmek için bugünün mütehassıslarının geçmiştekilere daha fazla bilgisi olduğu sonucuna varabiliriz. Ve cihaz ya da eşyanın bir yere kadar tamir edilmesi mümkün. Eğer cihazın karmaşık donanımı hasar görmüşse geri dönüşüme ya da hurdaya gitmeli.
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.