Vicdan Sızlar: Vicdanını bir yük olarak görüp terk edenlerin ve terk etmeyenlerin yaşadığı sızının aynı harflerle ifade edilen adı. Güray Süngü, yeni öykü kitabı için bu ismi uygun bulmuş. Her ne kadar kitapta yer alan ilk öykünün adını taşısa da kitabı bütünüyle okuyunca bu ismin uygun olmadığı bir sayfa bile bulamazsınız. Ancak uyarmam lazım. Sızlama, vicdan ve vicdansızlık öykülerde altı çizilerek işaret edilebilecek ve alıntılarla ispatlanabilecek “mesajlarla” ikram edilen temalar değil. Daha çok öykülerin atmosferini oluşturan ve dolaysıyla alıntılara sığmayacak kadar metinlerle hemhal olmuş temalar bunlar. Hayatı bir hapa dönüştürüp yutturan yazarlardan değil Güray Süngü. O, her ne kadar bu sözleri başka bir kitabı bağlamında da söylese Vicdan Sızlar’ın bu cümleleri tekzip edici bir özelliğinin bulunduğunu düşünmüyorum. “İlaç bende düşüncesinin kendisinde bir zehir olabilir. Ben baktığım yerde yeşil bir ağaç görüyorum. İnsanların o ağacı görmediğini de görüyorum. Onlara bakın burada bir ağaç var diyemem. Ağacın ağaç olduğundan ben bile emin değilim, sadece yeşil bir ağaç gördüğümü biliyorum. Benim baktığım yere bakmalarını sağlamaya çalışabilirim yalnızca. Onlar orada ne göreceklerini kendileri bilirler.” Evet, daha önce Güray Süngü okuduysanız bu dediklerim sizin zaten bildiğiniz, okuduğunuz kitaplardan tecrübe edip hissettiğiniz bir tespit oldu. Onlara zaten bildikleri bir durumu anlattığım için özür diledikten sonra asıl konuma döneyim yani Vicdan Sızlar’a...
Devamı için: http://www.star.com.tr/kitap/yarali-insanlar-antolojisi-haber-1157673/
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.