Kimi idealist insanlar ülkenin ve ümmetin geleceğiyle alakalı planlar yapıp, hayaller kurarken; kimileri de şahsi hesaplarını ve istikbal hayallerini güncelleme telaşına düştü. Seçimi kazanan siyasi ekibe, daha önceleri galiz hakaretler edenler, çoktan methiyeler düzmeye başlamıştı. Birileri dünyalık devşirme gayretindeyken İmam Hatipli gençlerin imtihanları henüz bitmemişti.
Kısaca seçim öncesini hatırlamak, sonrasını anlamamıza kolaylık sağlayacaktır. Malum Şubat soğuklarıyla birlikte sinsi ve şeytanî oyunlarla İmam Hatip Lisesi öğrencileri üniversitelere alınmıyordu. Kısmi çözüm kabilinden Önder İmam Hatipliler Derneği (ÖNDER), “Yıldızlar Sönmesin” sloganıyla bir kampanya başlattı. Hassasiyeti olan bazı yardım kuruluşları da, güçleri nispetinde bu projeye destek verdiler. Başarılı öğrenciler 1999-2000 yıllarında burslu olarak özel vakıf üniversitelerinde okutulmaya başlandı. Vakıf üniversitelerinde burs desteğiyle okutulan öğrenci sayısı ve maliyetleri artınca, bir de başörtülü kızlarımıza vakıf üniversitelerinde de yasak gelmesi üzerine başka çözümler arandı. Özel üniversitelerdeki bu öğrencilerin 2000 yılında Avusturya-Viyana üniversitelerine yatay geçiş yapmaları tavsiye edildi.
Farklı gerekçelerle ilk defa 1830 yılında II. Mahmud (1808-1839) döneminde Avusturya’ya öğrenci gönderilmişti. 28 Şubat döneminde de bir zorunluluk sebebiyle İmam Hatipli öğrenciler yeniden Viyana’nın yolunu tutmuşlardı. Viyana’nın tercih edilmesinin bir sebebi de Osmanlı’dan kalma anlaşma gereği Türk öğrencilerden eğitim harcı alınmamasıydı. Bunu öğrenen, yavrusunu yiyen kedi misali, kendi evlatlarına zulmetmekten haz alan dönemin cunta yönetimi, Türkiye’deki Avusturyalı öğrencilerden eğitim harcı almaya başladı. Avusturyalı öğrenci, Türkiye’de çok az da olsa bunun bir sebebi vardı, cuntacılar dolaylı olarak; “Biz anlaşmayı bozduk, bakın sizin öğrencilerinizden harç alıyoruz, siz de Türk öğrencilerden harç almalısınız” demiş oluyorlardı. Onlar da öyle yapmaya başladılar.
Mekkeli müşriklerin, “Müslümanlar Medine’ye gittiler, onlardan kurtulduk” demeyip, peşlerine takıldıkları gibi, “Başörtülü okumak isteyenler Arabistan’a gitsin!” diyenler de bu sözlerinde samimi değillerdi. Medine’ye gidenlerin tekrar dönmeleri korkusu gibi Viyana’ya gidenlerin de bir gün dönme ve hesap sorma ihtimalinden korkuyorlardı. Türk öğrencilerden öğrenim harcı alınma uygulaması maliyetleri artırsa da proje devam etti.
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.