Yaşanan değişim dile yansır. Kelimeler anlam kaybına, değişimine uğrar. Kimi güzel kelimeler insanın kötü alışkanlıklar edinmesi gibi, kötü anlamlar edinir, kimi kelimeler tersi bir dönüşüm geçirir. Buna karşın kavramlar hayatın doğal akışına ayak direr, değişime dönüşüme uyum sağlamakta zorlanır.
Kapsamına giren her şeyi olduğu gibi alır kavramlar. Bu yönüyle çekilmiş bir fotoğrafın saklandığı albüme benzer. Her ne olursa olsun, albüm o fotoğrafı koruyacaktır. Küf kokuncaya, tortulaşıncaya değin. Kavramlar bu yönüyle muhafazakardır. Muhafazakardır; çünkü fotoğrafın konusuna dair değişimler çoğunlukla kapsam dışıdır.
***
Kavram tabiatı gereği muhafazakardır. Bu yargıyı somutlaştırmak adına ülkemizde herkesin diline çivilenmiş bir kavramı ele almakta fayda var: Muhafazakarlık. Nedir muhafazakarlık? Siyasi, sosyal ve felsefi bir düşünüş biçimidir. Tecrübeyi, geleneği, tarihi merkeze alır, değerlere bağlılığı ifade eder. İlk akla gelen anlamıyla muhafaza etmektir. Geçmişe bağlılığı ifade ettiği gibi, geleneği ve dini sahiplenmektir. Bu sahiplenme bir aidiyetin ifadesinden ziyade muhafaza edilen her şeyin araçsallaştırılması anlamına da gelir.
Ülkemizde ilk akla geldiği anlamı tedavüldedir. Gazeteciler, akademisyenler, siyasiler başta olmak üzere muhafazakarlık kavramını kullanan herkes ilk akla gelen 'muhafaza etme' anlamını kast ediyordur. Buna bağlı olarak muhafazakar denilince akla milliyetçi ve dindar kesimler gelir. Burada üstünkörü bir kabulün olduğuna kuşku yok. Milliyetçiler yekpare bir kesim olmadığı gibi dindarlar da kristalize olmuş bir kesim değildir.
Devamı için: http://www.milatgazetesi.com/Turkiyede-muhafazakarlik/69760#.VWV3zM_tmko
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.