Büyük hazinenin üzerinde uyuyanlar, güzel rüya bile görmüyorsa gafletin kalın paltosuna bürünmüş demektir. Yenilenme imkanını içinde taşıyan söylemin mensupları bu imkanı es geçiyorsa, orada ya duyarlılığın körleşmesinden veya taklit edilen başka bir hastalıktan söz edilebilir ancak.
İslam’ın insanı, mekanı ve zamanı silkeleyip yenileme imkanına kapıyı açık tutanlar daima cömert kavrayışlar, bereketli haller içinde olurlar. Öncelikle günde beş kez namazla gafletin perdesini aralama imkanı vardır. Beş kez dünyanın bütün ağırlığını boşluğa boşaltıp yücelme imkanıyla ahirete kement atma, mümin için ele geçmez, dilde izaha izin vermez mübarek vakitler hasıl olur.
Namazın insanı ebediyette bile terk etmeyen yegane dostu olduğunu, hissetmek için dünyadaki işlevini de anlama durumundayız. Bir başka zaman telakkisi, namazla kapımızı çalar. Hiç bir şeyin Bir'den ayrı olmadığını, parçalanmışlığın tuzak olduğunu ilk önce namaz söyler ve bizim adımıza, ona müracaat ettiğimiz müddetçe, direnir.
Çarpıklıklar, yanlış yere yazılan çabalar, namazın içimize kayıtladığı zaman algısının duyarlılığıyla geriye alınma imkanına kavuşur.
Kötülüğe uzanan eli tutup geri çeviren namazdır. Ve kendimize Müslüman olduğumuzu eylem dilinden aktaran da odur. Temiz olmanın, iyi halde kalmanın çabasını bizim adımıza veren namazla gün aydınlanır ve onun idrakiyle gece iner.
Namaz yüceliğin mekanda insanı bulma halidir ki, oradan niyaz neşet eder. Kul namazın içinde ve namazdan çıkarken niyaza durur. Kulun en mütevazı ve aynı zamanda en muteber hallerinden bir andır o an.
Dua, insanın halinden memnuniyetini izhar etmesiyle başlar ve merhametin hangi limanlarına uğrayacağı kestirilemez hale gelir. İnsanın insana iyilik dilemesi böyle başlar.
Namaz O'ndan gelir; niyaz O'nadır.
Devamı için: http://www.dunyabulteni.net/yazar/ahmet-mercan/20205/hazinenin-uzerinde-uyuyan-yoksul
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.