Ali Karahasanoğlu'ndan: Kandil’i bombalamak 1990’larda çözüm değildi, ama bugün çözüm!

Kenardan köşeden..

“Savaş istemiyoruz”a geldiler..

Bu slogan, 10 gün önce yoktu..

Kandil’in bombalanmaya başlandığı ilk günlerde yoktu..

Sandılar ki..

PKK öldürecek.

Devlet seyredecek..

Düşündüklerini yapamadılar..

Onlar bir polisi vurdu..

10 PKK’lı, Kandil’de toz oldu..

Onlar bir askeri vurdu..

Kandil’de 20 terörist toprak oldu..

Hemen taktik değiştirdiler..

“Savaş istemiyoruz”a yapıştılar..

Akil Adamlar’dan, hemen hemen tamamının HDP’ye oy verdiğinden adım kadar emin olduğum 11’i, Beyaz Türklerin uğrak semti Arnavutköy’de bir balık lokantasında toplanıp..

“Acil çağrı”da bulunuyorlar..

Ne zaman?

20 Temmuz’da Adıyaman’da bir askerimizin şehit edilmesinden, 11 gün sonra..

Derdiniz gerçekten, “kan akmasın” ise..

11 gün neyi beklediniz?

PKK’nın üstünlük sağlamasını mı?

Devletin aciz kalmasını mı?

Baktınız bu beklentileriniz olmuyor..

Hemen devreye girdiniz..

Çevir kazı yanmasın..

Pardon..

Çevir söylemi, Kandil mezarlığa dönmesin!

•

“Çözüm süreci bitti mi?” diye soruluyor..

“Çözüm süreci ne ki?” sorusuna önce cevap verin..

Sonra bitip bitmediğini söyleyelim..

“Çözüm süreci”nden kastınız..

Apo’nun serbest kalması..

Dağdaki teröristlerin, dağdan indirilip, silahı bırakmaları karşılığında cezalarında bazı indirimler yapılması ise..

“Evet, çözüm süreci bitti!”

Am çözüm sürecinden kastınız..

“Kürt vatandaşlarımıza temel hak ve özgürlüklerinin verilmesi.. Verilenlerin geri alınmaması.. Diğer vatandaşlarımızla eşit olarak bu ülkede yaşamaları” ise..

“Çözüm süreci bitmedi.. Kimse bu çözüm sürecini bitiremez!”