Bu üçlüden en sıcak olanı kuşkusuz İdlib. İdlib krizinin neticesi Türkiye'nin tüm Suriye'deki geleceğini etkileyecek.
Moskova'nın gerilimi bu ölçüde yükseltmesi Suriye'de siyasi geçiş süreci ile ilgili de Ankara'ya minimal bir rol öngördüğünü gösteriyor. İdlib'den sonra diğer üç bölgeden de Türk askerinin çekilmesini isteyecek bir yaklaşım sergileyeceğinin ipuçlarını veriyor. Esad'ın milyonlarca Suriyeliyi vatanından sürmesi Kremlin'in zaten umurunda değil.
Moskova sahayı askeri anlamda kontrol etmesi durumunda Avrupa ya da ABD'den gelen "insani uyarıları" ciddiye almaz. Batı siyasetçilerinin ve medyasının şimdi İdlib'e ilişkin verdiği "ahlaki uyarılar" yerini "Türkiye, daha fazla mülteci alsın" söylemine bırakır. Bunun için Türkiye, İdlib krizinden etkilenecek Almanya ve Fransa ile Rusya'yı baskılayacak ortak bir zemin üretmeye çalışıyor.
Macron ve Merkel'in Putin ile görüşerek ateşkes için bastırması olumlu.
Yine, Başkan Erdoğan'ın bu satırlar yazıldığında Putin ile yaptığı görüşme kritik önemdeydi.
İdlib'in Esad'ın eline geçmesi sadece Türkiye'yi yeni mülteci yükü altına koymaz.
Avrupa demokrasilerini de Kremlin'in elinde oyuncak haline getirir. Daha şimdiden Avrupa aşırı sağını sahiplenerek "yeni bir Avrupa" hamiliğine soyunan Moskova'nın mülteci akını baskısıyla Avrupa'yı nasıl şekillendireceğini varın hayal edin.
Bu sebeple İdlib'e ilişkin ABD ve AB'den gelen destek açıklamaları olumlu ancak kendi menfaatlerini korumak açısından yeterli değil.
Hafter'in kulağına fısıldayanlar
Libya krizinde ve Doğu Akdeniz paylaşım rekabetinde de Türkiye'ye geri adım attırma kampanyası var. Berlin Konferansı'nda bile ateşkesi imzalamayan darbeci Hafter, ateşkes için Türkiye'nin Trablus'taki askeri varlığını sonlandırmasını şart koşuyor. Gün gibi aşikar.
Devamı: https://www.sabah.com.tr/yazarlar/duran/2020/02/22/turkiyeye-yeni-yol-haritasi-cizenler
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.