Rengi somona çalan tarihî duvarlar önünde, parke taş kaldırımlarda yürürken narinlikleri daha bir seçilir. Onlar bize eşlik etmeyi, bizimle yaşamayı seviyorlar. Ama insanları bu kadar benimseyen bir tür olmalarına rağmen sayıları her geçen gün azalıyor. Bilhassa İstanbul'da, iri kıyım martılarla kargalara bırakıyorlar meydanları.
Serçe sanki taştan şehirler için yaratılmış bir kuş. Ecdat imzalarının azametli gölgesinde ışıklı bir mucize taşıyor gibiler. Bütün imzaları taşa kazılı İstanbul ise küçük, narin ve nazenin ne varsa hepsini koca dişleriyle ezip yutuyormuş gibi bakıyor onlara. Çünkü artık şehir kurmanın ya da geliştirmenin ilk şartı insani yaklaşımı çokça aşan bir görkem hayalinden geçiyor. Onun için günümüz şehirleri, bütün zamanların en büyük ve ulaşılmaz gücünü simgelemek için yarışıyor.
İstanbul'un kaderi, yalnızca büyüklükle ya da bıçak sırtı bir güzellikle sınanmaktan ibaret değil. Sayısız geleneği ve kültürü bir araya toplamak onun işi. Her şeye kolayca ulaştıran konfor, hız, moda, hareketlilik ve bolca kalabalık vaat ediyor. Bunlar ve daha fazlası yüzünden, durmaksızın mıknatıs gibi çekiyor kalabalıkları. Üst dokunun çeşitliği ve zenginliği tartışılamaz elbet. Fakat yanı sıra karmaşayı, düzensizliği ve geçimsizliği de getiriyor. Birbirine geçmiş yaşantılar müdahil durumları, aykırılıkları ya da düşmanlıkları da tetikleyebiliyor. Böylece öfke ve saldırganlık bir şehir klasiği olarak görülmeye başlıyor.
Devamı: http://www.yenisoz.com.tr/istanbul-sadece-suretinden-sorulmaz-makale-22170
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.