Tamam, her yerde bir Süleymaniye ile Boğaziçi ile karşılaşmıyorum ama mesele bu değil. Şehirle taşrayı kültürel havası veya tarihî/coğrafî güzelliklerinden değil, daha çok gündelik hayat göstergeleri bakımından karşılaştırdığımda şehir sahadan her zaman mağlup ayrılıyor.
İstanbul dışında zaman açık ara daha geniş ve bereketli.
Sokaklardaki araç ve yaya trafiği başlı başına başka bir hafiflik sebebi.
Beton ve binaların cesameti, taşrada henüz İstanbul kadar boğucu değil ama “ fırsat bulsak hemen yaparız” havası çok açık.
Yemeklerin lezzeti İstanbul’a göre açık ara önde ve sahici.
Çeşmeler akıyor.
Yollarda gezenler bir yabancılar topluluğu değil, herkes sık sık selamlaşıp konuşuyor.
Daha az telaş, daha yumuşak sesler, daha latif bir rüzgâr.
Daha az bedelle daha ‘insanî” bir hayat.
Bu bayram İstanbul boşaldı deniyordu ama şehirde kalan birkaç arkadaşla konuştum durum hiç de öyle değil. Özellikle toplu taşıma araçlarının ücretsiz olması sebebiyle ortaya çıkan “bayram sıkışıklığı” had safhada imiş.
Ve şimdi başlayan şehre geri dönüş harekâtının yollarda bıraktığı/bırakacağı izler…
Şehirde seçim günü yaklaşıyor.
Sorular ve cevaplarla dolu bir seçim bu.
İstanbul Türkiye’yi, Türkiye’de belirli bir coğrafyayı etkiliyor.
Başkanın şu ya da bu isim olması İstanbul’un istikametini ve yapısını ne derece etkiler bilmiyorum ama İstanbul’daki olumlu ya da olumsuz bir değişimin etkisi İstanbulla sınırlı kalmaz.
Devamı: https://www.karar.com/yazarlar/mevlana-idris/gunluk-hayat-cografyasi-10393#
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.