Rekabetin, hıncın ve hırsın etkisiyle kimi zaman hakkaniyet terazisini bozarak eleştirinin ayarını da kaçırabilirsiniz. Ancak bütün o öfkenize, nefretinize, kıskançlığınıza, hazımsızlığınıza rağmen, Erdoğan’ı “korkmakla”, “kaçmakla” itham edemezsiniz. Zira böyle bir itham insafsızlıktır, vicdansızlıktır, en başta da hakikate savaş açmaktır.
Bütün Türkiye, hatta artık bütün dünya, Erdoğan’ın korkmayacağını, şartlar ne olursa olsun kaçmayacağını bilir.
“Bu yola kefenimle çıktım” sözü, “ölmeden önce ölmek” ya da “ölümü öldürmek” ilkelerini sıkça tekrarlaması, “Allah’tan başka kimseden kokmayız” ya da “Allah’tan başkasının önünde eğilmeyiz” cümleleri, “Öleceksek adam gibi ölürüz” vurgusu birer slogan, birer hamaset şovu, kuru retorik değildir Erdoğan için…
Defalarca korkutmayla sınanmıştır Erdoğan ve her seferinde cesaretini cömertçe sergilemiştir.
O kadar çok örnek var ki… Askeri vesayet karşısında geri adım atmamış, en kudretli zamanlarında askere kafa tutmaktan çekinmemiştir. Medya topyekûn üzerine çullanırken boyun eğmemiştir. Tehditlere pabuç bırakmamış, suikast ihbarlarıyla yolunu değiştirmemiş, bedelini göze alarak hakikati savunmaktan hiç vaz geçmemiştir.
Hepsi bir yana, 15 Temmuz gecesi yaşananlardan sonra, bugün Erdoğan’a “korktu”, “kaçacak” demek, O’nu hiç tanımamış olmak kadar, açıkçası densizliktir.
27 Mayıs 1960 gecesi, Merhum Menderes, Kütahya yerine Afyona gidip halkın sinesine sığınmayı göze alamamıştı. Süleyman Demirel, her seferinde şapkasını alıp gitmiş, en sonunda da darbenin aparatı olmuştu. Merhum Erbakan bütün dirayetine rağmen 28 Şubat MGK Kararlarını imzalamak zorunda kalmıştı.
Devamı: https://www.yenisafak.com/yazarlar/aydin-unal/kacmak-mi-dediniz-4633069
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.