Bir başka âlemden haber veriyor bu mevlevihane

Blagay’dan Prizren’deki Halveti Tekkesi’ne, Harabati’den Filibe Mevlevihanesine dünyanın bir çok ülkesindeki görülmeye değer dini ve sosyal mekanları görmüş ve yaklaşık kırk yıldır İstanbul’da yaşayan bir ‘gezgin’ olarak utançla gittim Galata’ya.
Şişhane’de metro durağından (ki buraya gelmenin en kolay yolu Yenikapı – Hacıosman metrosundan Şişhane durağında inip İstiklal Caddesi çıkışından çıkmak) indikten sonra uğradığım Tarık Zafer Tunaya Kültür Merkezi'nin mescidinin penceresinden gördüğüm hazîre etkiledi beni önce, az sonra giriş kapısını göreceğim hamuşân olduğunu bilmeden.
Elimde navigasyonla ilerlerken Galib Dede Caddesi’nin isminin, türbesi orada olan Şeyh Galib’ten geldiğinin de cahiliydim. Elimdeki navigasyon mevlevihane değil eski kimliğiyle Divan Edebiyatı Müzesi diye gösteriyordu o adresi.
İnsan ruhunun estetiğe ihtiyacı
Galata Mevlevihane Müzesi’nin bir devlet dairesi olduğunun ve resmi mesainin 16.30’da biteceğinin farkında olmadan yavaş yavaş, tadına vara vara gezmeye başladım, ta ki güvenlik görevlileri beni uyarana dek.
Ellerinde fotoğraf makineleri telaşlı bir kalabalık vardı içerde. Yaş ortalaması bana göre oldukça genç olan bu öğrenciler ödev bahanesiyle de olsa bir iki şeye gerçekten ilgi duymuşlar mıdır pek emin değilim doğrusu.
Tasavvuf ve mevlevilik kültürüyle pek alakalı değilim. Ancak usûl, edep ve estetikle desteklenen sosyal yaşam hep ilgimi çekmiştir. Sanırım tekkede, pardon, “müze”de en çok bu etkiledi beni. Pazarcı maşası gibi örneğin.
Mevlevilikte -belki diğer tarikatlerde de öyledir- kullanılan kıyafetlerin ve eşyaların özel anlamlar taşıyan tasarımları geleneğin gücünü gösteriyor insana. Başlıklardaki dilim sayısı ve destarın sarılış şekli dini ve sosyal statüye dair ipuçları veriyor.
Müttekaların zarif görünüşlerinin aksine üstlendikleri zorlu görev şaşırtıyor insanı ve düşündürtüyor; bir şeyi çok istemek ve azmetmek.
Tasavvuf ve gelenekli sanatların birbirine olan yakınlığı burada da göze çarpıyor. Şık bir hokka takımı, ebru fırçaları veya ka'tı eşyaları insanın ruhunun estetiğe ihtiyacının çok zarif bir şekilde karşılandığının birer nişanesi.

Devamı için: http://www.dunyabizim.com/Manset/19653/bir-baska-lemden-haber-veriyor-bu-mevlevihane.html