Bu konuşmasında "Şimdi bakın yoldan geldik, yola gideceğiz. Hiç birimizin garantisi yok. Şurada ayakta duranın da, oturanın da garantisi yok. Yani, ruh bir saniyeliktir. Püf dedi mi gitti. Bunun da nereden geleceği, nasıl geleceği, ne şekilde yakalayacağı belli değil. Bir saniyenize bile hakim değilsiniz. Bir saniyesine bile hâkim olamadığımız, hükmedemediğiniz bir hayat için, bir dünya için, bu kadar fırıldak olmanın anlamı yoktur." demiş, siyaset sahnesinde de sosyal hayatında da dimdik yürümüş, doğru gitmiş, Hakk'ın yolundan şaşmamış yiğit bir adam, bir şairdir Muhsin Yazıcıoğlu. Ömrünün 5,5 yılı hücrede olmak üzere 7,5 yılını cezaevinde geçirdiği, daha sonraları yaşamının "Medrese-i Yusufiye" olarak adlandırdığı bölümü bazı fikirlerinin netleşmesine imkân sağlamıştır.
Bir kimlik aranıyorsa, İstiklal Marşı yeniden, defalarca okunmalıdır
Muhsin Yazıcıoğlu, 28 Şubat döneminde, sürecin mimarlarının “5 milyon insanı kesmekten” söz etmesine karşın yiğitçe, mertçe, “Türkiye Suriye olmayacaktır; gerekirse 5 bin insanla dağlara çıkarız" demekten geri durmamış, "Ben siyaseti Allah rızası ve içinden çıkmış olduğum Anadolu insanı için yaptım" sözünü ağzından asla eksik etmemiştir. 55 yıllık yaşamında Türklüğü ve İslâmlığı asla birbirinden ayrı koymamış, bu uğurda nice çileler çekmiş, gerektiğinde yol ayrımlarına girmiştir. Türk siyasetinin en stresli ve gergin zamanlarında Sivas halkı onu defalarca vekil seçmiş, partisi BBP'de ise daima genel başkanlık yapmış fakat bu koltukta oturmamış, memleketini karış karış gezerek derdini anlatmış, kendi derdiyle sevenlerini de dertlendirmiştir.
Muhsin Yazıcıoğlu'nun, siyasilerin kimlik arayışlarına(!) yoğun ilgi gösterdiği bir dönemde mecliste yaptığı konuşması, Türk siyaset tarihine altın harflerle kazınacaktır. Bu konuşmasına "Bu devlete bir kimlik aranıyorsa, İstiklal Marşı yeniden, defalarca okunmalıdır. Anayasadan daha fazla mutabakat, İstiklal Marşımızda vardır." diyerek Türk milletinin gönlündeki yerini sağlamlaştırmıştır. Büyük şair Mehmet Âkif Ersoy'un İstiklâl Marşımızı yazdığı Taceddin Dergâhı'ndaki doğum, ölüm yıldönümü anma törenleri ve İstiklal Marşı'nın kabul edilişinin yıldönümü üzerine gerçekleştirilen törenleri merhum Yazıcıoğlu kaçırmamış, en ön saftan takip etmiştir.
Ben İstiklal Marşı için hayatını vermeye hazır birisiyim
Muhsin Yazıcıoğlu’nun İstiklal Marşı'na olan bağlılığı 12 Eylül 1980 ihtilalinde de kayıtlara geçmişti. Tutuklanan MHP lideri Alparslan Türkeş mahkeme salonuna girerken, o dönem Ülkü Ocakları Genel Başkanı olan Yazıcıoğlu’nun bir işaretiyle mahkeme salonunda bulunan bütün ülkücüler İstiklâl Marşı'nı gür bir sesle okumuşlardı. Bu hem milliyetçilerin yegâne metnini hatırlatmak için ciddi bir refleksti hem de mahkeme heyetinin Türkeş salona girerken ayağa kalkmasını sağlayan stratejik bir hamleydi.
“Üşüyorum” şiirini yazdığı ve nice çilelere maruz kaldığı Mamak Cezaevi’nde de yine Yazıcıoğlu’nun İstiklal Marşı’yla ilgili çok hazin bir anısı vardır. Kafes adı verilen hücrede kaldığı dönemde İzmir Marşı, Eskişehir Marşı ve her gün saat 16.00’da İstiklal Marşı söylettirilirmiş. Hep beraber hücrelerde kalanlar sıraya girip de “İstiklal Marşını söyleyin!” emri geldikten sonra çok yüksek bir sesle söylenmeye başlanırmış. Sesin derecesi hafifledikçe coplar devreye girer, bazen dürterek bazen de şiddetli cop darbeleriyle İstiklal Marşı manevi tarafı ve kıymeti gözetilmeksizin bir zorlama unsur olarak kullanılırmış.
Devamı: https://www.dunyabizim.com/tarihte-bugun/bir-istikll-marsi-sigiydi-muhsin-yazicioglu-h23549.html
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.