Cemil Ertem'den:Yeni bir paylaşım savaşı...

Öyle anlaşıyor ki, daha öncekilerden çok farklı ama çok daha uzun sürecek yeni bir paylaşım savaşının içindeyiz. Hemen 1. ve 2. Dünya Savaşları’nın vahşetini gözlerinizin önüne getirip karamsar olmayın; bu süreçte barış ve savaş iç içe geçerek yürüyecek. Topyekun bir dünya savaşı içinde olmayacağız ama özellikle içinde bulunduğumuz bölge, şimdi olduğu gibi, insanlığın çaresiz kaldığı kısa süreli ama kıyıcı savaşlara sahne olacak.

İsrail’in Gazze’ye saldırısı ile başlayan sürecin, bu anlamda, arkası ve önü var. İsrail’i bu şekilde harekete geçiren güçler, Mısır darbesini yapan, Türkiye’de yeni bir Kürt savaşı için ellerindeki bütün kozları kullanan ve Suriye’de Esad’a kimyasal silahla katliam yaptıran güçlerdir ayrı zamanda.

Zincirin halkaları...

17 Aralık darbe süreci ile Mısır darbesi ve İsrail saldırısı aynı zincirin halkalarıdır. Hatta bu hafta başı Arjantin’e ‘işte iflas etti’ dedirtmek için ABD’de bir mahkemeden Londra’da konuşlu akbaba fonlar lehine karar çıkaran finans oligarşisinin, bizim taşra tefecilerinden bile daha ucuza kaçan ayakoyunları da bu zincirin halkası sayılmalı...  Ama foyaları ne çabuk açığa çıkıyor; Küresel Finans Oligarşisi’nin en sefil halkası olan çoğu Londra konuşlu akbaba hedge fonların hamlesi boşa çıktı. Çoğu ABD üniversitelerinden olan ve aralarında Nobel almış Robert Solow’un da bulunduğu yüz akademisyen iktisatçı, bir bildiri yayınlayarak ABD Mahkemesi’nin kararını, ABD Kongresi’ne şikayet etti. Ve kararın, hem dünya hem de ABD ekonomisine zarar verecek çok büyük bir yanlış olduğunun altını çizdi. Bu simgesel karşı çıkış artık akademide de bir dönemin bittiğini bize anlatıyor. ‘Arjantin işte iflas etti; çünkü beceriksiz siyasetçiler ülkeyi yönetemedi, liberal iktisadın şaşmaz kurallarını uygulasalardı, IMF’nin ve diğer ‘otorite’ küresel kurumların uyarılarına dikkat etselerdi ülkeyi batırmazlardı’ diye ahkam kesen Türkiyeli ‘liberal’ iktisatçılardan biz kolay kurtulamayız ama işte dünya bunlardan kurtulmaya başladı. Gördüğünüz gibi ellerindeki ideolojik malzeme tükenince, ellerinin altındaki medya imparatorlukları ile uyutacakları halk kalmayınca ve en önemlisi de hakim ideolojiyi üreten en önemli kurumlardan birisi olan akademi de ellerinden gitmeye başlayınca yapacakları tek şey kalıyor; savaş.