Önceki hafta sonu Amasya’daydım. Üstün Bol ve eşi Ayşenur’un daveti üzerine kız kardeşimle gitmiştik. Ayşenur’un alim ve fazıl şahsiyetleriyle tanınan ailesi Amasya ve Ankara’da yaşıyor. Evleri müsaitti. Kız kardeşimle, Yeşilırmak’a bakan butik otellerden birinde kalalım istedik.
Butik oteller ırmağın kıyısındaki Yalıboyu evlerinin arasında irili ufaklı binalar halinde akıp gidiyor. 19 Mayıs günüydü, kalabalıktı şehir, iç turist akını vardı. 8500 Pansiyon, Harşena Otel, Otel Susesi, Uluhan Otel… Sabah saatlerinden itibaren otel aramaya başladık, uğradıklarımızda hemen hiç boş oda yoktu. Grand Pasha Otel’de iki oda bulduk, ama yeni badana yapılmıştı, yağlıboya kokuyordu, tereddüde düştük. Yine de geçici bir kayıt yaptırdık. Giriş katında da boş bir takım oda vardı, kız kardeşim gürültü olur diye istemedi. Ayrıldık otelden. Bir yandan otel ararken ırmağın etrafındaki ilginç binaları gezecektik.
Yükselme dönemine özgü devingen mimari şehrin karakterini oluşturuyor. Amasya, Osmanlı’nın “Doğu Başkenti” olarak belirlediği şehirdi ne de olsa. 19. Yüzyıl’da Avrupa’da “Doğu”nun Oxford’u” diye anıldığı olmuş.
Amasya Şehzadeler şehri. Buna karşılık şehzadelerin bu şehirde meskun olduğunu gösteren saray tipi bir yapıya veya kalıntıya rastlanmıyor. Kralkaya mezarlarına çıkarken dağın eteklerinde bir hamamın kalıntısı ve başka kalıntılar var, ancak bir saray kalıntısından söz edilemez. Daha sonra Sabuncuoğlu Müzesi bahçesinde karşılaştığımız Vali İbrahim Halil Çomaktekin Bey, şehzade meskenleri üzerine kısaca bilgi verdi. Amasya’da ikamet eden şehzadeler sarayda yaşamıyor, mütevazı bir hayat sürdürüyorlarmış. Ayrıca şehrin şehzadelere eğitim alanı olduğu dönem de henüz debdebenin, şatafatın o denli belirgin olmadığı yükseliş yılları.
Yazının devamı için: http://www.dunyabulteni.net/yazar/cihan-aktas/19709/donulecek-bahceleri-olan-sehir
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.