‘Ey Endülüslüler! Ne kadar şanslısınız
Su, gölge, ırmak ve ağaçlar (hepsine sahipsiniz)
Ebedi cennet sizin ülkenizde sadece
Burayı seçerdim (bir yeri) seçmem gerekse
Cehenneme girme korkusu taşımayın asla!
Çünkü girilmez, cehenneme cennetten sonra’
Bu satırlar, XII. yüzyılın meşhur şairlerinden İbn Haface’nin Endülüs ile ilgili yazdığı bir şiirden alındı. Şiiri alıntıladığım kitap Mehmet Özdemir’in İSAM Yayınları'ndan çıkan Endülüs isimli kitabı.
Bilindiği gibi Endülüs, Müslümanların, düşünsel ve bilimsel üretimde içinde bulundukları çağ ve coğrafyanın fersah fersah ilerisinde oldukları bir dönemin ve aynı zamanda özgün bir İslam medeniyeti inşa ettikleri cennet güzelliğinde bir bölgenin adıdır. Mehmet Özdemir’in kaleminden Endülüs kitabı da, 1492’den beri Müslümanların kalbinde yazarın deyimi ile ‘yitik cennet’ olarak yerini koruyan Endülüs’e dair geniş açılı bir manzara sunuyor. Bugün İspanya’nın özerk bir bölgesini oluşturan ve sekiz asırlık Müslüman hakimiyetinin izlerinin tüm saldırı ve yağmalara karşı varlığını sürdürdüğü bu bölge, Müslümanlar için önemini hâlâ sürdürmekte. Yazarın cümlelerinden, bu önemin değerli bulunması ve alanda yapılacak çalışmalara yönelmesi gerektiği fikri ile kitabın ortaya çıktığını çıkarabiliriz.
Yazının devamı: http://www.dunyabizim.com/Manset/19465/endulus-egitim-sistemine-bir-alternatif-sunabilir.html































Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.