Bu alınyazısı çökmez, bu toprak vurulamaz alnından
Alınyazısının, şehadetine tanıklık ettiği alınlar oldukça
Terimizi sildin, canımızı çekip aldın köle pazarından Ömer
Tank paletinin yaralarımız üzerindeki manevrasına dur diyen
O mübarek parmakların, vatandı, milletti, cennetti,
Pür iffetti Rabbine kanınla sarıp sarmalayıp götürdüğün o izzet
Biz çokça şehit düşmüştük oysa, Kudüs’te, Bosna ‘da, İstanbul’da
Buhara neyimiz olur, kanımızın hangi damlasında coşardı Amuderya
Ya Hazar, efsunlu Nil ve el-Hamra’da Lâ Gâlibe İllallah
Der ve atılırdık, kelimelerimizde çıkan yangına aldırmaksızın
Şehadet huyumuzdu bizim, öldürüp öldürüp defnettiğimiz ölümlere
Bir ok atımı, bir kurşun menzilinden el sallarken
Toprak yine bu topraktı, yani sendin, senin ellerindi
Bir de kıt’alar ağırlığınca düşlerimiz vardı Ömer
Ki biz o düşleri, atımızın terkisinde taşır,
Bir temmuz akşamında ve bir handa
Bir peygamber uykusunda, Allah’a açılmış bir lalenin göğsünde
Dinlendirir ve yorumlardık ya Hayy, ya Kayyûm nidalarıyla
İşte sen o çocuksun Ömer
Hamza’nın kanında parıldayan sancak
Yaralarını, sarması için Allah’a götüren
Verilmiş sözde pazarlık yapmayan, canını tartıya vurmayan
Çağırdın, geldim, sana geldim, senden sana geldim
Fetih de senindir, zafer de ya Rabbi diyen
O çocuk,
Ellerinden dünyayı silkeleyen adam
Dünya bir tenezzül durağı, biz yine tenezzül ettik
Tenezzül ettik ve bir kez daha düşürdük cenneti nasibimizden
Nasipsizlik nasıl bir yönsüzlüktür Ömer, Allah’a nasıl varılır
Lâ ilahe illallah, lâ ilahe illallah,
Lâ gâlibe illâ hû
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.