İran'la P5+1 ülkeleri, yani BM Güvenlik Konseyi'nin beş daimi üyesi ile Almanya arasında Cenevre'de varılan uzlaşma tarihi niteliktedir.
Yıllardır, bölge ile Batı arasındaki hemen bütün meselelerde masada yerini koruyan, nükleer korku üzerine servis edilen, 'haritadan silme' tehditlerine kadar varan nükleer krizde ilk kez belirgin bir aşamaya ulaşılabildi.
Görünüşe göre taraflar, altı aylık süre içinde uranyum zenginleştirme konusunda uzlaştılar. İran yüzde üç buçuk oranında zenginleştirilmiş uranyum stoklarını gelecek altı ayda artırmayacak, ek zenginleştirme yapmayacak.
Buna karşılık olarak İran'a yönelik ağır ambargo yumuşatılacak. Hava ambargosu dahil, mali açıdan Tahran yönetimi ciddi anlamda nefes alacak. İran'ın dondurulan paralarının bir kısmı serbest bırakılacak. Taraflar sürecin normal seyrinde gitmesi halinde nihai anlaşma için zemin oluşturmuş olacak.
Nükleer krizin yirmi yıldır dünyayı meşgul ettiği düşünülünce bu anlaşmanın önemi ortaya çıkıyor. İran devriminden bu yana devam eden çatışma ve restleşme tarihinde bir kırılma yaşanıyor. Bir çatışma tarihi, İran-Batı arasında yeni bir diyalog tarihine dönüşüyor. Bunun sadece İran'la sınırlı olmadığını, Ortadoğu'da herkesi etkileyeceğini hatta küresel diplomasi ve güç kavgalarında bir kritik eşik olacağını söylemek durumundayız.
Ambargonun hafifletilmesi, İran'ın milyarlarca dolarlık malvarlığının serbest bırakılması, Türkiye-İran arasındaki ekonomik ilişkileri ciddi oranda güçlendirecek. Son yıllarda özellikle mali açıdan Ankara yoğun baskı altındaydı. Altın ve değerli taşların İran'ı satışı ve bankalar üzerindeki baskı rahatlayacak. Petrol ve doğalgazdan sivil taşımacılığa, bankacılıktan diğer endüstriyel ihtiyaçlara kadar her alanda bir yumuşama söz konusu.
Yazının devamı için: http://yenisafak.com.tr/yazarlar/IbrahimKaragul/kim-kime-diz-cokturdu/42046
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.