Yanılmıyorsam üç yıl kadar önceydi, Nihan Kaya’yı imza ve söyleşi için Rize’ye davet etmiştik. Kendisiyle ilk orada tanışmış, sohbet etmiştik. Nihan Kaya, yaşadığımız dünya için fazla nazik, insanları incitmekten korkan, ona soru sorduğunuzda heyecanlı ve içtenlikle cevap veren, işine âşık biri. Hayatını yazmaya ve okumaya adamış. Bu sefer kendisiyle sekizinci kitabı Kar ve İnci’yi konuştuk; sohbet çok derinleşti, fakat yazıya dökerken bazı yerleri çıkarmamız gerekiyordu, çünkü o haliyle elli sayfayı geçebilirdi.
Roman ve öykü kitapları yazan Nihan Kaya’nın edebiyat ve psikoloji üzerine inceleme kitapları da var. Çatı Katıisimli öykü kitabı 2005’te Türkiye Yazarlar Birliği Öykü Ödülü’nü almıştı. Nihan Kaya Boğaziçi Üniversitesi İngiliz Dili ve Edebiyatı mezunu. Daha sonra İngiltere’de Essex Üniversitesi bünyesindeki Psikanalitik Çalışmalar Merkezi’nde (Centre for Psychoanalytic Studies) yüksek lisans yapmış.
Kar ve İnci’yi hızla, altını çize çize okudum. Kitap ilerleyen sayfalarda şaha kalkıyor diyebilirim. Beni çok etkiledi. Yazdığınız romanları anlatmaktan imtina ettiğinizi biliyorum. Çünkü size göre, bitirilmiş bir romanda yazar, bütün söyleyeceklerini söylemiş ve artık başka hikâyelere yelken açmıştır.
Araya gireyim. Aslında tam olarak böyle düşünmüyorum. Romanları anlatmaktan imtina ettiğim doğru. Romanlar yahut metinler, bütünlüklü olarak kendi kendilerini anlatıyor. Fakat yazdığım metinler üzerine konuşuyorum seve seve. Metin, sizin dediğiniz gibi, bitmiş oluyor, yazar ve metin arasında bir uzaklaşma da yaşanmış oluyor; ama hikâye, yazdığınız yeni metinlerde, o metinlerin konusu çok başka olsa bile devam ediyor. Ya da şöyle diyeyim: “Aslında hep aynı hikâyeyi anlatırız, ama değiştirerek”. Bu açıdan bakınca, romanlarımın ve araştırma kitaplarımın bile temel hikâyesi aynı. Birbirlerinden çok başka olsalar da.
Devamı için: http://www.izdiham.com/nihan-kaya-ile-son-romani-kar-inciyi-konustuk/
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.