Bir farkla ki asker olarak büyük fedakarlıkların yanı sıra kalemiyle de ciddi bir mücadele ortaya koymuştur.
Küçük yaşlardan itibaren günü gününe tuttuğu notlardan devşirdikleriyle geride, çok sayıda kıymetli eser bırakmıştır. Tarihe şahitliği, yaşadığı olayları ve dönemin ruhunu sağlıklı biçimde anlamak isteyenler için gümrah bir veri sağlıyor.
Karabekir, “Hayatım” adlı kitabında ilk 25 yılını, 1882 ila 1907 arasını, ayrıntıya girmekten kaçınmadan anlatıyor. Kronik Kitap etiketiyle yayınlanan nüshada Erhan Çifci'nin bir sunuş yazısı da var.
Türk harp tarihinin en önemli komutanlarından biri olarak gördüğü Kazım Karabekir, “Pek çok kişiye göre Osmanlı/Türk toplumunun ateşle imtihan edildiği 20. yüzyılın ilk çeyreğinde cephe cephe, bölge bölge dolaşarak cansiperane biçimde mücadele etmiş ve zorluklarla geçen on yıllık harp sürecinin ardından Türkiye Cumhuriyeti'nin kurucu kadrosu içerisinde yer almıştır.”
Kitabı okuduğunuzda rahatlıkla şu sonuca varıyorsunuz: Okumak ve yazmak onun hayatında her daim sağlam bir yer tutmuş.
“İttihat ve Terakki Cemiyeti'nden Nasıl Haberim Oldu!” başlıklı bölümde, bugün ortaokula denk gelen yıllarında yaşadığı ilginç karşılaşmayı şöyle anlatıyor: “Bir gün ağabeyimin kütüphanesinin arkasında saklı bir yer gördüm. Karıştırdım. Paris'ten gelme Türkçe gazeteler... Merakla okudum. Müthiş.”
Gazetelerin hepsini okur ve akşam eve gelen Hamdi Ağabeyi'ne bu durumdan bahseder. Soru üstüne soru sorar, merakla. Ağabeyi işin iç yüzünü anlatır, durumdan kimseye bahsetmemesi için yemin ettirir.
Kazım Karabekir daha o yaşta Cemiyet'e girer. Okuma merakı, kitap sevdası insanın hayatına hatırı sayılır dokunuşlar yapacak kudreti, kaderi içinde barındırır. Kapılar açar insana, olgunluk bahşeder.
Devamı: https://www.dunyabizim.com/kazim-karabekir-in-kitaplarla-imtihani-makale,2011.html
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.