“Keşke Toprak Olsaydım”

Şehir, biyografi, deneme, tiyatro, gezi gibi edebiyatın farklı dallarında kitaplar yazan Kurtoğlu’nun memleketi Şanlıurfa ile ilgili önemli eserleri de bulunuyor.

Çıra Yayınları tarafından Mart 2022 tarihinde yayımlanan “Keşke Toprak Olsaydım” şairin uzun zamandır üzerinde çalıştığı şiirlerinden oluşuyor. Hasan Güler’in Yayın Yönetmeni, Şakir Kurtulmuş’un Editör, Mehdi Yılmaz’ın iç düzenini yaptığı kitabın kapağı ise Nirvana Ajans tarafından tasarlanmış.

Günümüzün önemli edebiyat dergilerinde şiirleri yayınlanmaya eden Mehmet Kurtoğlu’nun “Keşke Toprak Olsaydım” isimli şiir kitabı şiir severlerle buluştu.

Keşke Toprak Olsaydım / Mehmet Kurtoğlu / Yayın Tarihi: 11.04.2022 / Sayfa Sayısı: 136 / ISBN: 9786258422504

                                                                                                   Mahmut Erdemir

Şiir kitabından seçmeler

Gecenin karanlığı

Güneşin aydınlığı

Başlatır İbrahimi arayışı

Sormakla açılır kapısı gerçeğin

Çağın sorunuyum

Çözülürsem çağ çözülür

İnsan çözülür

Hayat çözülür

Yankılanır yüreğimde bir ses:

Keşke toprak olsaydım

Serin seher rüzgârıdır yüzüme çarpan

Kızıl dudağımdan ateş sözler dökülür

Doğar en yerinde imgelerim

Şiir yazarım vahyin inceliğinde

Her kutsal biraz mucize

Biraz şiirdir Eyyub Kitabı,

Mezmûrlar

Peygamberler çağın yorumcusu

Henüz anladım.

* * * * * * * * * * *

KEŞKE TOPRAK OLSAYDIM

I.

Ömrümün yarısı geçti ayna önünde

Bir tek sana güzel görünmek için

Değil mi her ayna bir Yusuf,

Her Yusuf bir aşk ve güzellik saklar

Sevda sürgünüyüm yaban ellerde

Kafamdan silinmeyen modelsin

Güzelliği güzelliğin belirler

Ne yapsam oturmaz kişiliğim

İçimde çan çalar ezan işitilir

Ruhumda derin bir boşluk dans eder

Aman vermez haramlar

Sunarım düşkünlüğümü bir bir

Fahişe odalarının loş ışıklarında

Yaşanılan zevk değil

Tiksinilen bir günahtır yalnızca

Dilimin ucunda vahiy:

“Keşke toprak olsaydım”

II.

Gecenin karanlığı

Güneşin aydınlığı

Başlatır İbrahimi arayışı

Sormakla açılır kapısı gerçeğin

Çağın sorunuyum

Çözülürsem çağ çözülür

İnsan çözülür

Hayat çözülür

Yankılanır yüreğimde bir ses:

“Keşke toprak olsaydım”

III.

Serin seher rüzgârıdır yüzüme çarpan

Kızıl dudağımdan ateş sözler dökülür

Doğar en yerinde imgelerim

Şiir yazarım vahyin inceliğinde

Her kutsal biraz mucize

Biraz şiirdir Eyyub Kitabı,

Mezmûrlar…

Peygamberler çağın yorumcusu

Henüz anladım

Anlamsız bir yaşamın kapkara yüzüyüm

Açmazlarım kendi içimde

Şizofrenik hobileri şekerli elma gibi yalarım

Halimi tanımlayamaz kimse

Sükûtun ikrardan olduğunu bilirim

Susarım!

Sessizlik en iyi anlatır beni

Konuşur insanlar

Yönelirim kitaba:

“Keşke toprak olsaydım”

IV.

Bir çocuk gibi büyütürüm

Aşkımı öfkemi hüznümü

Kapılar birden kapanır

Bulut kümelenir dağlar yürür

Varlıklar serap olur

Ve serin su yerine kan irin akar

Sönmez içimdeki ateş

Bir tablo oluşur kızıl kıyamet

Van Gogh’ta sarıdır nedense yeryüzü

Bende kapkara!

Yaşadığım cehennem gibi dünya

Dünya gibi cehennem

Cenneti kolay vermez

Bedel ödetir insana

Ölümü bağışlar sonra

Asra yemin eder Tanrı:

“Muhakkak ki, insan hüsrandadır

Küfrünü ancak gördüğünde anlar”

Başımı eğerim secdeye

Dilimin ucunda ayet:

“Keşke toprak olsaydım”

1996/Urfa

* * * * * * * * * * * * * * * *

O VE BEN

-Rahmet peygamberineNurun süsler yüreğimi

Güneş gibi parlar gözde

Anlatabilsem seni;

Seni sonsuz dizelerde

Hicret eder

O yürür çöl yorulur

Arkasında Mekke,

Önünde Yesrib görünür

Bulut onunla yürür

Güneş benimle kalır

Ay ikiye bölünür

Mucize onda

İzi bende kalır

Nokta nokta işlesek ruhlara

Anlatabilsek onu

Ne sorular,

Ne sorunlar çözülür

1995/Urfa