İran devrimiyle gelen dönemde Amerika’nın İsrail eksenli ürettiği politikaları bir taraftan devrimin Paris merkezli olarak beklenmedik bir şekilde patlak vermesinin getirdiği şaşkınlık diğer taraftan iki ülke ilişkilerinin önce gergin sonra düşmanca bir platforma oturmasına imkan sağladı. ABD ektiğini biçiyordu aslında. Müsaddak’ı devirip yönetimi Şah Pehlevi gibi bir zalime teslim eden Amerika şimdi bunun beklenmedik sonuçlarına da katlanmak zorunda kalıyordu. Rehine kriziyle de ipler koptu, onyıllarca devam edecek bir çıkmaza girilmiş oldu. İran bu bağlamda düşman listesine alınmıştı. İran, ABD’nin liderliğinde devreye sokulan müeyyidelerle de İran halkına hayat zehir edildi.
Şimdi ABD İran ilişkileri yeni bir döneme girdi. Bunda bir miktar bir tarafta Obama’nın başkan olması, diğer tarafta en azından kamuya yansıyan bilgiler itibariyle seleflerinden daha çok görüşmeye açık bir ruhani liderin olması, bir miktar da onyıllardır Amerika’nın sırtında taşıdığı İsrail’in hırçın ve küstah siyasetinin artık hiçbir şekilde açıklamasının olamaması gerçeği rol oynadı. İran durduğu yerde duruyor. Nükleer güç üretimini yaptığını, enerji için yapmaya devam edeceğini söylüyor. Uluslararası otoriteye buyrun gelin görün diyor. ABD tarafı da biraz ağız değiştirerek ‘tamam işte biz de tam da bunu istiyorduk’ diyor. Hepimiz biliyoruz ki eskiden dediği bu değildi aslında. Ama olsun, kibiriyle baş başa yolunda devam etse de Amerika, varsın olsun, İsrail gibi problem bir ülkeyi aradan çıkarıp tarafların birbirleri ile konuşur hale gelebilmiş olması göz ardı edilemez bir gelişme. Zaten ondandır ki İsrail başbakanı Benjamin Netenyahu hop oturup hop kalkıyor, “dünya artık daha tehlikeli hale geldi” deyip duruyor.
Rusya’yı hiç sokmuyorum bile bu denkleme, ister misiniz Rusya ve İsrail ikisi de müttefiklerini kaybetsinler ve İran ve ABD arasından şu sızmaz olsun...bilmem...olmaz demeyin...
03.12.2013 Yeni Akit
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.