Sanki dağlar yıkılmış da altında kalmışlar gibi.
Camdan dışarıyı seyretsem de, karşımdaki gençler, kısık sesle konuşsalar da, konuya vakıf oluyorum.
Biri: “Kirayı da ödedik çok şükür, sanki sırtımdan bir yük kalktı.
Fakat başka yükler bindi.
Elde yok avuçta yok, nasıl geçineceğiz, uyku girmemekte gözüme.”
Delikanlıların sohbetine ayakta duran genç bir hanım katıldı:
“Çocuklar hadi siz öğrencisiniz.
Ben akademisyenim, kirayı, doğalgazı, elektrik, su, kredi kartlarını ödeyince elimde bir şey kalmıyor.
Yemin ediyorum size, daha üzüm alıp yemedim.
Kilosu 10 lira çok da seviyorum ama her markete gittiğimde fiyatı düşmüş mü diye bakıyorum, oynak züppe 12-13 oluyor da bir 5 lirayı görmedi.
Yemin ediyorum bu sene üzüm almadım, bekliyorum ucuzlasın, alırsam nefsime yenik düşüp yine koşup almaktan çekiniyorum bu yüzden en temel gereksinimleri, eğitim masraflarını ödemek için, İngilizcemi ilerletmek için paramı ayırıyorum.”
Devamı: https://www.milligazete.com.tr/makale/7802273/mine-alpay-gun/kar-market-kira
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.