İslam davasının ulu çınarlarından olan aziz kaybımız çile dolu bir hayatın ardından 97 yaşında bu dünyaya veda etti. Bir ideal ve tutku adamıydı. Ahlak timsali idi. Suladığı idealleri vardı. Uğruna eşini şehit verdi ve Hak ile birlikte sürgünde yaşamayı tercih etti. 60 yılı mütemadiyen sürgünde geçti. Acıların adamıydı. Eşinin babası ve Arap edebiyatının mümtaz simalarından Mekke mücaviri merhum Ali Tantavi'nin kızı Benan Tantavi'yi Esat'ın cellatlarına kurban verdi. 1981yılının Mart ayında yani Hama olaylarından bir yıl kadar önce kendisini öldürmek için pusuya yatmış ve hazırlanmış ölüm timi/mangası kapıyı açan masumiyet timseli eşini 5 kurşunla öldürmüştü. Belki de acıların en büyüklerinden birisi kız kardeşi Necah Attar'ı rejimin dişlilerine kaptırmasıydı. Necah Attar, Hafız Esat'ın bakanlarından birisi olmuştu. Buseyne Şaban gibi. Bu bir asabiyet kavgası değil iman-küfür cephelerinin karşılaşmasıydı. Şam rejimi terminatör gibiydi, önüne geleni yutuyordu! Bu kavgada kadınlar da yerlerini almışlardı. İdealleri uğruna pazarlıktan mevki ve makam hesabı yapmaktan uzak durdu. O ideallerin adamıydı. Öyle de kaldı ve öyle de göçtü! Dünyalıkları elinin tersiyle iten ve onlardan vazgeçen eşine hitaben Benan Tantavi şöyle diyecektir:
"Allah rızası için makamları ve bakanlıkları reddettiğinizde, nefsimde makamlardan, bakanlıklardan ve dünyanın bütün süslerinden daha değerli ve aziz oldunuz, o halde dilediğiniz gibi özgür ve bağımsız İslami yolunuzda ilerleyin, ondan sapmayın, şaşmayın; bu şart ve ahval altında ben her zaman sizin yanınızda olacağım.
Devamı: https://www.fikriyat.com/yazarlar/mustafa-ozcan/2024/05/05/gonul-frekansinda-bulusanlar
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.